Henryk Wincenty Eugeniusz Orkisz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Nie podano opisu zmian
Linia 51: Linia 51:
Urodził się 22 stycznia 1903 roku w Majdanie Sieniawskim (powiat Jarosław). Zmarł 18 października 1995 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  
Urodził się 22 stycznia 1903 roku w Majdanie Sieniawskim (powiat Jarosław). Zmarł 18 października 1995 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  


Studiował nauki matematyczno-fizyczne na Uniw. Jana Kazimierza we Lwowie. Tutaj pracował jako młodszy, a później starszy asystent (1927–1939) przy Katedrze Geofizyki i Meteorologii. Doktorat z filozofii uzyskał w UJK u prof. H. Arctowskiego (1927), następnie habilitował się i otrzymał stopień docenta geofizyki i meteorologii (1938). Do 1945 r. wykładał na Lwowskim Uniwersytecie, w kwietniu tego roku przeniósł się do Krakowa.  
Studiował nauki matematyczno-fizyczne na Uniw. Jana Kazimierza we Lwowie. Tutaj pracował jako młodszy, a później starszy asystent (1927–1939) przy Katedrze Geofizyki i Meteorologii. Doktorat z filozofii uzyskał w UJK u prof. H. Arctowskiego (1927), następnie habilitował się i otrzymał stopień docenta geofizyki i meteorologii (1938). Do 1945 roku wykładał na Lwowskim Uniwersytecie, w kwietniu tego roku przeniósł się do Krakowa.  


W 1953 r. podjął pracę na AGH, gdzie prowadził wykłady z geofizyki, równocześnie pracując na UJ. W latach 1963-1968 pełnił funkcję kierownika Katedry Geofizyki Geologicznej na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]].
W 1953 roku podjął pracę na AGH, gdzie prowadził wykłady z geofizyki, równocześnie pracując na UJ. W latach 1963-1968 pełnił funkcję kierownika Katedry Geofizyki Geologicznej na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]].


W 1973 r. otrzymał stanowisko prof. zwyczajnego, w tym też roku przeszedł na emeryturę.
W 1973 roku otrzymał stanowisko prof. zwyczajnego, w tym też roku przeszedł na emeryturę.


Specjalista w zakresie magnetologii i magnetometrii, prowadził również wykłady z metod elektrycznych, geofizyki ogólnej, geofizyki wiertniczej, metod sejsmicznych, grawimetrii. Wykształcił liczne grono geofizyków.
Specjalista w zakresie magnetologii i magnetometrii, prowadził również wykłady z metod elektrycznych, geofizyki ogólnej, geofizyki wiertniczej, metod sejsmicznych, grawimetrii. Wykształcił liczne grono geofizyków.

Wersja z 10:09, 18 lip 2016

Henryk Wincenty Eugeniusz Orkisz
Henryk Orkisz.jpg
Nazwisko Orkisz
Imię / imiona Henryk Wincenty Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 22 stycznia 1903
Miejsce urodzenia Majdan Sieniawski
Data śmierci 18 października 1995
Dyscyplina/specjalności geofizyka
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Geofizyki Geologicznej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1963–1968)
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy



Prof. zw. dr hab. Henryk Wincenty Eugeniusz Orkisz (1903–1995)

Dyscyplina/specjalności: geofizyka

Nota biograficzna

Urodził się 22 stycznia 1903 roku w Majdanie Sieniawskim (powiat Jarosław). Zmarł 18 października 1995 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował nauki matematyczno-fizyczne na Uniw. Jana Kazimierza we Lwowie. Tutaj pracował jako młodszy, a później starszy asystent (1927–1939) przy Katedrze Geofizyki i Meteorologii. Doktorat z filozofii uzyskał w UJK u prof. H. Arctowskiego (1927), następnie habilitował się i otrzymał stopień docenta geofizyki i meteorologii (1938). Do 1945 roku wykładał na Lwowskim Uniwersytecie, w kwietniu tego roku przeniósł się do Krakowa.

W 1953 roku podjął pracę na AGH, gdzie prowadził wykłady z geofizyki, równocześnie pracując na UJ. W latach 1963-1968 pełnił funkcję kierownika Katedry Geofizyki Geologicznej na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym.

W 1973 roku otrzymał stanowisko prof. zwyczajnego, w tym też roku przeszedł na emeryturę.

Specjalista w zakresie magnetologii i magnetometrii, prowadził również wykłady z metod elektrycznych, geofizyki ogólnej, geofizyki wiertniczej, metod sejsmicznych, grawimetrii. Wykształcił liczne grono geofizyków.


Bibliografia

Książki

  • Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. W. Longa, K. Norwicz. Kraków 1997, s. 121-123
  • Kowalczuk J.: 100-lecie geofizyki polskiej 1895-1995 : kalendarium. Kraków 1999, s. 110-112
  • Kowalczuk J.: Lwów i lwowianie : pamiętniki, wspomnienia, relacje, Cz. 3. Kraków 2011, s. 412-417
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 619 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Konferencje, spotkania, posiedzenia : [Prof. Henryk Orkisz - jubileusz 80-lecia urodzin]. Biuletyn Rektora AGH 1984, styczeń-luty, s. 4-5
  • Kowalczuk J.: Henryk Orkisz (1903-1995). Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996, nr 29, s. 19, [foto]
  • Kowalczuk J., Maj S.: Henryk Orkisz (1903-1995). Przegląd Geofizyczny 1997, R. 42, z. 1, s. 73-77, [foto]
  • Kowalczuk J., Maj S.: Professor Henryk Orkisz (1903-1995) and his scientific activity in geophysics. Acta Geophysica Polonica 1997, vol. 45, no. 2, s. 165-168, [foto]
  • [Orkisz Henryk, 1903-]. Biuletyn Rektora AGH 1993, nr 4, s. 5