Henryk Kucha: Różnice pomiędzy wersjami

Henryk Kucha
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Kucha
Imię / imiona	Henryk ; ; ; ;
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ; ;

Wersja z 15:24, 8 gru 2020

Henryk Kucha biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 8 kwietnia 1945 roku w Husowie w powiecie łańcuckim. Zmarł 11 lipca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Łańcucie.

W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH.

Profesor był wieloletnim członkiem Oddziału Krakowskiego PTG i laureatem licznych nagród, zarówno naszego jak i zagranicznych towarzystw geologicznych. Był powszechnie cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska. Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej. Profesor swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych. Dla tych, którzy znali Profesora osobiście, jest to strata kolegi, człowieka otwartego, mądrego i uczciwego. Dla polskiej geologii jest to strata wybitnego, zasłużonego naukowca i pedagoga.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 20 na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym

Artykuły

Inne

Henryk Kucha – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Kucha
In memoriam – Polskie Towarzystwo Geologiczne [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: http://www.ptgeol.pl/2020/07/15/zmarl-prof-henryk-kucha-2/
Odszedł prof. dr hab. inż. Henryk Kucha [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: http://www.wggios.agh.edu.pl/info/article/odszedl-prof-dr-hab-inz-henryk-kucha/
Zmarł prof. Henryk Kucha [online] [przeglądany 8.12.2020]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/zmarl-prof-henryk-kucha/

stan na dzień 8.12.2020

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Kucha
 |given-name=Henryk
+|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
 }}
 '''Henryk Kucha'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
@@ Linia 10: / Linia 11: @@
-Urodził się 8 kwietnia 1945 roku w Husowie w powiecie łańcuckim. Zmarł 11 lipca 2020 roku. Pochowany
+Urodził się 8 kwietnia 1945 roku w Husowie w powiecie łańcuckim. Zmarł 11 lipca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Łańcucie.
+W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH.
+Profesor był wieloletnim członkiem Oddziału Krakowskiego PTG i laureatem licznych nagród, zarówno naszego jak i zagranicznych towarzystw geologicznych. Był powszechnie cenionym geologiem, specjalistą wielu dziedzin z zakresu geologii złóż oraz ochrony środowiska. Jego badania przyczyniły się m. in. do odkrycia minerałów: eugenitu, hibbitu, viaeneitu i Th-ningyoite oraz występowania złota i platynowców w łupkach miedzionośnych na monoklinie przedsudeckiej. Profesor swoją wiedzę przekazywał młodszym adeptom geologii, nie tylko w Polsce, ale również na uczelniach wyższych w Australii, Austrii, Belgii i Irlandii. Posiadane szerokie doświadczenie w zawodowe wykorzystywał podczas prac badawczych dla wielu firm poszukiwawczych i wydobywczych. Dla tych, którzy znali Profesora osobiście, jest to strata kolegi, człowieka otwartego, mądrego i uczciwego. Dla polskiej geologii jest to strata wybitnego, zasłużonego naukowca i pedagoga.
+Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
@@ Linia 19: / Linia 33: @@
 ==== Książki ====
-*
+* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 20 na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym
 ==== Artykuły ====