Henryk Jan Figiel

Z Historia AGH
Henryk Jan Figiel
Henryk Figiel.jpg
Nazwisko Figiel
Imię / imiona Henryk
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 19 stycznia 1944
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności fizyka ciała stałego, magnetyzm
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Fizyki Ciała Stałego od 1991 r.
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. Henryk Jan Figiel (1944–)

Dyscyplina/specjalności: fizyka ciała stałego, magnetyzm, fizyka medyczna, biofizyka, fizyka, nauki medyczne,

Nota biograficzna

Urodził się 19 stycznia 1944 roku w Krakowie.

W 1967 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Badań Magnetycznych Katedry Fizyki I Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1972 roku na podstawie pracy "Zjawiska relaksacyjne w stopach magnetycznych utwardzanych dyspersyjnie na przykładzie stopu Cu-1%Co" uzyskał stopień doktora.

W 1984 roku na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu uzyskał habilitację.

W 1992 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1991-1999 był kierownikiem Zakładu Fizyki Ciała Stałego Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej AGH i równolegle kierownikiem grupy Badań Magnetycznych i Strukturalnych w ZFCS WFiIS AGH.

Zajmuje się badaniami właściwości magnetycznych związków ziem rzadkich z metalami przejściowymi, zainicjował i rozwinął w Krakowie badania materiałów magnetycznych techniką magnetycznego rezonansu jądrowego, głównie związków ziem rzadkich z kobaltem i manganem. Wykazał związek anizotropii magnetokrystalicznej z przesunięciem linii rezonansowych MRJ, równocześnie rozwinął badania magnetyczne oraz technikami dyfrakcji rentgenowskiej, neutronów oraz przy zastosowaniu mionów (MuSR) dla wodorków tych związków, a w szczególności faz Lavesa manganu z ziemiami rzadkimi w celu określenia wpływu wodoru i jego uporządkowania na właściwości magnetyczne tych materiałów. Badania te pozwoliły opisać wiele interesujących przemian fazowych - strukturalnych i magnetycznych zachodzących w funkcji temperatury i koncentracji wodoru w badanych wodorkach. Prowadził też prace związane z obrazowaniem w oparciu o technikę Magnetycznego Rezonansu Jądrowego przy wykorzystaniu stałych magnesów nowej generacji (Nd-Fe-B) i zastosowaniu nanocząstek magnetycznych jako kontrastu dla potrzeb diagnostyki medycznej.

W latach 2001-2002 był członkiem Zespołu P3 (Fizyka) KBN.

Stypendysta Fundacji A. Humboldta w Darmstadt, Braunschweig, Karlsruhe, stypendium naukowe w Rio de Janeiro i w Szkocji.

W latach 2006-2009 uczestniczył w sieci naukowej Unii Europejskiej CMA (Complex Metallic Alloys) w temacie badań absorpcji wodoru przez stopy złożone. W latach 2005-2009 uczestniczył w projekcie Unii Europejskiej HYTRAIN do szkolenia młodych naukowców w zakresie badań materiałów do magazynowania wodoru.

Autor ponad 200 publikacji i 1 patentu.

Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Europejskiego Towarzystwa Fizycznego. Prezes Oddziału Krakowskiego Towarzystwa Polsko-Brazylijskiego.Towarzystwa Rozpraszania Neutronów, Societas Humboldiana Polonorum, Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Zasłużony dla Wydziału Metalurgii AGH, kilkakrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 52
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 388-389, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.84

Inne


stan na dzień 16.09.2021