Henryk Świdziński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 75: Linia 75:


== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal KEN]], nagrody resortowe.
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal KEN]], nagrody resortowe




Źródło:
Źródło:
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 232–234
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 232–234
* Słownik biograficzny techników polskich. T. 21. Warszawa 2010. S. 169–170, portr.
* Słownik biograficzny techników polskich. T. 21. Warszawa 2010. s. 169–170, portr.





Wersja z 09:52, 21 lip 2015

Henryk Świdziński
Henryk Swidzinski.jpg
Nazwisko Świdziński
Imię / imiona Henryk
Tytuły / stanowiska Prof. dr
Data urodzenia 8 września 1904
Miejsce urodzenia Strzyżów (powiat hrubieszowski)
Data śmierci 23 czerwca 1969
Miejsce śmierci Naucznoje (Krym)
Dyscyplina/specjalności stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, geologia surowcowa i inżynierska
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1951-1952)
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19511952


Prof. dr Henryk Świdziński (1904–1969)

Specjalność: stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, geologia surowcowa i inżynierska

Życiorys

Urodził się 8 września 1904 roku w Strzyżowie (powiat hrubieszowski), zmarł 23 czerwca 1969 roku w Naucznoje (Krym). Został pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.

Ukończył studia geologiczne i geograficzne w Uniwersytecie Warszawskim. W 1929 roku uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.

W latach 1928-1929 był asystentem w Katedrze Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, następnie od 1930 do końca 1949 roku pracował w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie, a po wojnie - w Krakowie.

Od 1949 roku pracował na Akademii Górniczej, początkowo jako profesor nadzwyczajny (1949), a później profesor zwyczajny (1957). Wykładał kartografię geologiczną, geologię surowcową i podstawową. W latach 1961-1969 był kierownikiem Katedry Geologii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W latach 1951-1952 pełnił funkcję organizatora i pierwszego dziekana Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.

W latach 1967-1969 był równocześnie kierownikiem Zakładu Nauk Geologicznych PAN i Pracowni Geologii Młodych Struktur.

Prowadził prace poszukiwawczo-badawcze nad nowymi złożami soli potasowych, stratygrafią i tektoniką płaszczowiny magurskiej i in. Badania geologiczno-poszukiwawcze prowadził również za granicą: w Maroku (1947) i Chinach (1958).

Był autorem ok. 100 prac, w tym ponad 70 artykułów i 9 książek.

Członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, PAN, towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in. w latach 1957-1969 prezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, nagrody resortowe


Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 232–234
  • Słownik biograficzny techników polskich. T. 21. Warszawa 2010. s. 169–170, portr.