Giennadij Grigoriewicz-Piwniak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
|image=Giennadij_Piwniak.jpg
|image=Giennadij_Piwniak.jpg
|birth_date=23 października 1940
|birth_date=23 października 1940
|fields=elektromechanika
|fields=elektromechanika, energetyka
|dhc_year=1999
|dhc_year=1999
|dhc_reason=za całokształt osiągnięć w dziedzinie elektrotechniki, a w szczególności elektryfikacji przemysłu górniczego oraz znamienity wkład we współpracę pomiędzy Akademią Górniczą w Dniepropietrowsku i Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, która służy rozwojowi nauki i normalizacji stosunków między narodami ukraińskim i polskim
|dhc_reason=za całokształt osiągnięć w dziedzinie elektrotechniki, a w szczególności elektryfikacji przemysłu górniczego oraz znamienity wkład we współpracę pomiędzy Akademią Górniczą w Dniepropietrowsku i Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, która służy rozwojowi nauki i normalizacji stosunków między narodami ukraińskim i polskim
Linia 45: Linia 45:
Doc. inż. '''Giennadij Grigorewicz Piwniak''' (1940-)
Doc. inż. '''Giennadij Grigorewicz Piwniak''' (1940-)


Dyscyplina/specjalności: elektromechanika
(Геннадий Григорьевич Пивняк)
 
Dyscyplina/specjalności: elektromechanika, energetyka


== Nota biograficzna ==  
== Nota biograficzna ==  
Urodził się 23 października 1940 roku na Ukrainie. W latach 1958–1963 studiował w Instytucie Górniczym w Dniepropietrowsku. W 1963 roku został inżynierem górnikiem-elektromechanikiem. W 1965 roku został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Elektryfikacji Robót Górniczych i Przedsiębiorstw Przemysłowych, w 1969 roku został mianowany docentem. W 1976 roku został mianowany kierownikiem tej Katedry. W 1981 roku uzyskał habilitacje.
Urodził się 23 października 1940 roku na Ukrainie.  
 
W latach 1958–1963 studiował w Instytucie Górniczym w Dniepropietrowsku. W 1963 roku został inżynierem górnikiem-elektromechanikiem. W 1965 roku został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Elektryfikacji Robót Górniczych i Przedsiębiorstw Przemysłowych, w 1969 roku został mianowany docentem. W 1976 roku został mianowany kierownikiem tej Katedry. W 1981 roku uzyskał habilitację.


W 1981 roku objął funkcję prorektora ds. kształcenia Instytutu Górniczego w Dniepropietrowsku, w 1982 roku wybrano go rektorem tego Instytutu.
W 1981 roku objął funkcję prorektora ds. kształcenia Instytutu Górniczego w Dniepropietrowsku, w 1982 roku wybrano go rektorem tego Instytutu.


Jest twórcą szkoły naukowej w zakresie problematyki elektryfikacji zakładów górniczych od wytwarzania energii poprzez jej przesył, do konstrukcji i eksploatacji urządzeń elektrycznych w kopalniach i zakładach górniczych. Autor ok. 150 publikacji naukowych, 52 patentów i innych opracowań.
Jest twórcą szkoły naukowej w zakresie problematyki elektryfikacji zakładów górniczych od wytwarzania energii poprzez jej przesył, do konstrukcji i eksploatacji urządzeń elektrycznych w kopalniach i zakładach górniczych.  
 
Autor ok. 150 publikacji naukowych, 52 patentów i innych opracowań.


W 1986 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę z AGH. Wspiera organizacje polonijne w Dniepropietrowsku.  
W 1986 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę z AGH. Wspiera organizacje polonijne w Dniepropietrowsku.  


Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce, Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy od 1991 roku, członek rzeczywisty Akademii Nauk Ukrainy od 1997 roku. Pełni wiele funkcji w organizacjach międzynarodowych, gremiach ekspertów i organach opiniodawczo-decyzyjnych, między innymi: członek Kolegium Ministerstwa Edukacji, Europejskiego Stowarzyszenia ds. Kształcenia Inżynierów (SEFI), Międzynarodowej Asocjacji ds. Ekonomii Elektroenergetyki, ekspert ONZ ds. technologii w przemyśle węglowym. Ponadto członek kilku kolegiów redakcyjnych czasopism.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce, Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy od 1991 roku, członek rzeczywisty Akademii Nauk Ukrainy od 1997 roku. Pełni wiele funkcji w organizacjach międzynarodowych, gremiach ekspertów i organach opiniodawczo-decyzyjnych, m.in.: członek Kolegium Ministerstwa Edukacji, Europejskiego Stowarzyszenia ds. Kształcenia Inżynierów (SEFI), Międzynarodowej Asocjacji ds. Ekonomii Elektroenergetyki, ekspert ONZ ds. technologii w przemyśle węglowym. Ponadto członek kilku kolegiów redakcyjnych czasopism.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====

Wersja z 20:05, 8 lut 2017

Giennadij Grigoriewicz-Piwniak
Giennadij Piwniak.jpg
Nazwisko Piwniak
Imię / imiona Giennadij Grigorewicz
Tytuły / stanowiska Doc. inż.
Data urodzenia 23 października 1940


Dyscyplina/specjalności elektromechanika, energetyka


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1999
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za całokształt osiągnięć w dziedzinie elektrotechniki, a w szczególności elektryfikacji przemysłu górniczego oraz znamienity wkład we współpracę pomiędzy Akademią Górniczą w Dniepropietrowsku i Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, która służy rozwojowi nauki i normalizacji stosunków między narodami ukraińskim i polskim

Doc. inż. Giennadij Grigorewicz Piwniak (1940-)

(Геннадий Григорьевич Пивняк)

Dyscyplina/specjalności: elektromechanika, energetyka

Nota biograficzna

Urodził się 23 października 1940 roku na Ukrainie.

W latach 1958–1963 studiował w Instytucie Górniczym w Dniepropietrowsku. W 1963 roku został inżynierem górnikiem-elektromechanikiem. W 1965 roku został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Elektryfikacji Robót Górniczych i Przedsiębiorstw Przemysłowych, w 1969 roku został mianowany docentem. W 1976 roku został mianowany kierownikiem tej Katedry. W 1981 roku uzyskał habilitację.

W 1981 roku objął funkcję prorektora ds. kształcenia Instytutu Górniczego w Dniepropietrowsku, w 1982 roku wybrano go rektorem tego Instytutu.

Jest twórcą szkoły naukowej w zakresie problematyki elektryfikacji zakładów górniczych od wytwarzania energii poprzez jej przesył, do konstrukcji i eksploatacji urządzeń elektrycznych w kopalniach i zakładach górniczych.

Autor ok. 150 publikacji naukowych, 52 patentów i innych opracowań.

W 1986 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę z AGH. Wspiera organizacje polonijne w Dniepropietrowsku.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce, Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy od 1991 roku, członek rzeczywisty Akademii Nauk Ukrainy od 1997 roku. Pełni wiele funkcji w organizacjach międzynarodowych, gremiach ekspertów i organach opiniodawczo-decyzyjnych, m.in.: członek Kolegium Ministerstwa Edukacji, Europejskiego Stowarzyszenia ds. Kształcenia Inżynierów (SEFI), Międzynarodowej Asocjacji ds. Ekonomii Elektroenergetyki, ekspert ONZ ds. technologii w przemyśle węglowym. Ponadto członek kilku kolegiów redakcyjnych czasopism.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Narodowej Akademii Nauk Ukrainy im. S. A. Lebiediewa (1996), Nagroda Państwowa Ukrainy (1998), „Złota Odznaka” Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce i inne

Bibliografia

Artykuły

  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 28.04.1999], s. 1, 9, [30]
  • Uroczystość nadania doktoratu honoris causa AGH Profesorowi Gienadijowi Grigoriewiczowi Piwniakowi - tekst laudacji wygłoszonej, w imieniu zmarłego prof. Ryszarda Kozioła, przez prof. Stanisława Witkowskiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 70, s. 45-47, [foto]

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
  • Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowie Giennadijemu G. Piwniakowi