Franciszek Michał Nadachowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Franciszek Michał Nadachowski
| name = Franciszek Michał Nadachowski
| image = nadach.jpg
| image = Franciszek_Nadachowski.jpg
| family-name = Nadachowski
| family-name = Nadachowski
| given-name = Franciszek
| given-name = Franciszek
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = nadach.jpg
| image = Franciszek_Nadachowski.jpg
| image_size = 11344
| image_size = 11344
| alt =  
| alt =  

Wersja z 16:50, 20 sty 2014

Franciszek Michał Nadachowski
Franciszek Nadachowski.jpg
Nazwisko Nadachowski
Imię / imiona Franciszek
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1923
Data śmierci 2012
Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa (ceramika ogniotrwała)
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1981–1984, 1990–1993



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Państwowa II st. (członek zespołu) — 1955, (przewodniczący zespołu) — 1973, Nagroda Ministra Edukacji Narodowej — 1973
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Ceramiczny19671971
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19811984
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19901993

Prof. zw. dr inż. Franciszek Michał Nadachowski (1923–2012)

Specjalność: inżynieria materiałowa (ceramika ogniotrwała)

Urodził się 9.09.1923 r. w Warszawie. Zmarł 6.07.2012 r. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Bronowice. Studia: Politechnika Śląska; doktorat (1960), docent (1963), prof. nadzw. (1969), prof. zw. (1974).

Pracownik naukowo-badawczy Hutniczego Instytutu Badawczego w Gliwicach. W AGH od 1963 r. — kierownik Katedry Technologii Materiałów Ogniotrwałych od 1965 r., profesor od 1969 roku. W latach 1981–1984 i 1990–1993 dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W latach 1972–1987 członek Senatu AGH. W latach 1971–1988 członek Prezydium Komitetu Nagród Państwowych. Był ekspertem Centrali Handlu Zagranicznego w Albanii, Grecji, Egipcie, Indiach i Japonii. Członek redakcji miedzynarodowego czasopisma „Ceramics International”.

Opracował nową technikę wytwarzania wyrobów ogniotrwałych — kształtki wapienne do produkcji czystych gatunków stali (zastosowane w przemyśle japońskim na polskiej licencji). Współtwórca 39 patentów.

Opublikował 85 prac dotyczących technologii ceramicznej.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993. S. 488
  • Dziennik Polski 2012 nr 159 (10 VII 2012). s. A11 [nekrologi]
  • Dziennik Polski 2012 nr 165 (17 VII 2012). s. A10 [nekrologi]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 243