Franciszek Byrtus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 13: Linia 13:
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Franciszek Byrtus
|name=Franciszek Byrtus
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10566
|image_size=10566
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
{{Funkcja
{{Funkcja
Linia 67: Linia 35:
Urodził się 4 maja 1917 roku w Istebnej k. Wisły. Zmarł 25 marca 2007 roku w Cieszynie. Pochowany na cmentarzu w Istebnej.  
Urodził się 4 maja 1917 roku w Istebnej k. Wisły. Zmarł 25 marca 2007 roku w Cieszynie. Pochowany na cmentarzu w Istebnej.  


W 1936 roku rozpoczął studia na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej. Będąc wyróżniającym się studentem został zatrudniony jako asystent w Katedrze Maszyn Hutniczych, Walcownictwa i Kuźnictwa [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]].  Z powodu wojny studia zostały przerwane i kończył je w 1948 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1955 roku został mianowany docentem,  dr — AGH 1963, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1974.
W 1936 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Będąc wyróżniającym się studentem został zatrudniony jako asystent w Katedrze Maszyn Hutniczych, Walcownictwa i Kuźnictwa [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]].  Z powodu wojny studia zostały przerwane i kończył je w 1948 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1955 roku został mianowany docentem,  dr — AGH 1963, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1974.


Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu rozpoczął pracę w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach (obecny Instytut Metalurgii Żelaza). W latach 1947–1955 kierował Zakładem Techniki Cieplnej Instytutu Badawczego w Gliwicach, a w latach 1955–1961 Zakładem Techniki Cieplnej w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.
Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu rozpoczął pracę w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach (obecny Instytut Metalurgii Żelaza). W latach 1947–1955 kierował Zakładem Techniki Cieplnej Instytutu Badawczego w Gliwicach, a w latach 1955–1961 Zakładem Techniki Cieplnej w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.
Linia 79: Linia 47:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], honorowy członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, srebrna odznaka ,,Za pracę społeczną dla m. Krakowa''
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], honorowy członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, srebrna odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”
== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003, s. 116
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003, s. 116
Linia 89: Linia 57:
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 47, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 47, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 198-199
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 198-199
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* ''Dziennik Polski'' 2006, nr 73 (27  III 2007), s. 13 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2006, nr 73 (27  III 2007), s. 13 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2006, nr 74 (28  III 2007), s. 16 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2006, nr 74 (28  III 2007), s. 16 [nekr.]
* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339
* Jubileusz prof. Franciszka Byrtusa. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 60, s. II okł., [foto]  
* Jubileusz prof. Franciszka Byrtusa. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 60, s. II okł., [foto]  
* Prof. zw. dr inż. Franciszek Byrtus. ''Karbo : energochemia, ekologia'' 1997, nr 10, s. 349, [foto]
* Prof. zw. dr inż. Franciszek Byrtus. ''Karbo : energochemia, ekologia'' 1997, nr 10, s. 349, [foto]

Wersja z 14:44, 16 sty 2019

Franciszek Byrtus
Franciszek Byrtus.jpg
Nazwisko Byrtus
Imię / imiona Franciszek
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 4 maja 1917
Miejsce urodzenia Istebna
Data śmierci 25 marca 2007
Miejsce śmierci Cieszyn
Dyscyplina/specjalności energochemiczne przetwórstwo węgla, koksownictwo, gazownictwo
Pełnione funkcje Prodziekan Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów AGH (1973-1979)
Wydział Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19611965


Prof. zw. dr inż. Franciszek Byrtus (1917–2007)

Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla, koksownictwo, gazownictwo

Nota biograficzna

Urodził się 4 maja 1917 roku w Istebnej k. Wisły. Zmarł 25 marca 2007 roku w Cieszynie. Pochowany na cmentarzu w Istebnej.

W 1936 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Będąc wyróżniającym się studentem został zatrudniony jako asystent w Katedrze Maszyn Hutniczych, Walcownictwa i Kuźnictwa Wydziału Hutniczego. Z powodu wojny studia zostały przerwane i kończył je w 1948 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1955 roku został mianowany docentem, dr — AGH 1963, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1974.

Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu rozpoczął pracę w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach (obecny Instytut Metalurgii Żelaza). W latach 1947–1955 kierował Zakładem Techniki Cieplnej Instytutu Badawczego w Gliwicach, a w latach 1955–1961 Zakładem Techniki Cieplnej w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.

Od 1951 roku prowadził wykłady z koksownictwa na Wydziale Metalurgicznym AGH. W 1955 roku objął stanowisko docenta etatowego w Katedrze Metalurgii Surówki. Organizował od podstaw i przez wiele lat kierował Katedrą Koksownictwa i Gazownictwa. W latach 1961–1965 pełnił funkcję Prodziekana ds. Studenckich Wydziału Metalurgicznego. Był współorganizatorem, a w latach 1973–1979 Prodziekanem Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów (na prawach Wydziału).

Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komitetu Karbochemii PAN, Państwowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla i Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa.

Był wybitnym nauczycielem i wychowawcą wielu pokoleń inżynierów, uczonym zasłużonym dla rozwoju przemysłu koksowniczego i gazowniczego w Polsce. Opublikował około 150 prac — w tym 5 książek — oraz 7 patentów. Był promotorem 22 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, honorowy członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, srebrna odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”

Źródła do biogramu

Książki

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003, s. 116
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 24
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 152
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Warszawa 1984, s. 110
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 24. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2013, s. 31-32, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 47, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 198-199

Artykuły

  • Dziennik Polski 2006, nr 73 (27  III 2007), s. 13 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2006, nr 74 (28  III 2007), s. 16 [nekr.]
  • Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339
  • Jubileusz prof. Franciszka Byrtusa. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. II okł., [foto]
  • Prof. zw. dr inż. Franciszek Byrtus. Karbo : energochemia, ekologia 1997, nr 10, s. 349, [foto]
  • Profesor Franciszek Byrtus. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2007, nr 168/169, s. 21
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Franciszek_Byrtus&oldid=43595”