Feliks Teodor Esse: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
||
| Linia 72: | Linia 72: | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Oficerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], liczne nagrody resortowe. | [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], liczne nagrody resortowe. | ||
Wersja z 16:14, 15 sty 2016
| Feliks Teodor Esse | |
|---|---|
| Nazwisko | Esse |
| Imię / imiona | Feliks |
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. inż. |
| Data urodzenia | 8 kwietnia 1906 |
| Miejsce urodzenia | Kalisz |
| Data śmierci | 1 września 1979 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | technologia chemii nieorganicznej |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958) |
| Wydział | Wydział Ceramiczny
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. nadzw. inż. Feliks Teodor Esse (1906–1979)
Specjalność: technologia chemii nieorganicznej
Nota biograficzna
Urodził się 8 kwietnia 1906 r. w Kaliszu , zmarł 1 września 1979 r. w Warszawie.
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, następnie Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładach Ceramicznych koło Ożarowa Mazowieckiego. Od 1935 roku pracował w Politechnice Warszawskiej.
W latach 1952–58 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej, jako zastępca profesora i kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki Wydziału Ceramicznego. Tytuł docenta w AGH przyznano mu w 1957 roku.
Prowadził prace nad metodami eliminowania szkodliwych domieszek w glinach ceramicznych, badał właściwości fizyczne gruntów.
Autor ponad 30 prac naukowych publikowanych w kraju i za granicą.
Uczestnik Powstania Warszawskiego, jeniec obozu w Altengrabow.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 40–41
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 81