Feliks Teodor Esse: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|function=Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958)
|function=Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958)
|faculty=Wydział Ceramiczny
|faculty=Wydział Ceramiczny
|awards=Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Feliks Teodor Esse
|name=Feliks Teodor Esse
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 81: Linia 81:
[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], liczne nagrody resortowe.
[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], liczne nagrody resortowe.


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
====Książki====
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 35-37
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 35-37

Wersja z 15:02, 20 sty 2018

Feliks Teodor Esse
Nazwisko Esse
Imię / imiona Feliks
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 8 kwietnia 1906
Miejsce urodzenia Kalisz
Data śmierci 1 września 1979
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności technologia chemii nieorganicznej
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958)
Wydział Wydział Ceramiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. inż. Feliks Teodor Esse (1906–1979)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemii nieorganicznej

Nota biograficzna

Urodził się 8 kwietnia 1906 roku w Kaliszu , zmarł 1 września 1979 roku w Warszawie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, następnie Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładach Ceramicznych koło Ożarowa Mazowieckiego. Od 1935 roku pracował w Politechnice Warszawskiej.

W latach 1952–58 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej, jako zastępca profesora i kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki Wydziału Ceramicznego.

W 1957 roku w AGH przyznano Mu Tytuł docenta.

Profesor zwyczajny od 14 marca 1968 roku.


Prowadził prace nad metodami eliminowania szkodliwych domieszek w glinach ceramicznych, badał właściwości fizyczne gruntów.


Autor ponad 30 prac naukowych publikowanych w kraju i za granicą.


Uczestnik Powstania Warszawskiego, jeniec obozu w Altengrabow.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe.

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 35-37
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Warszawa 1989, s. 40-41
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 81

Artykuły

  • Szkło i Ceramika 1979, nr 11, s. 293 [nekr.]