Eugeniusz Matula: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 63: Linia 63:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
=== Książki ===
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - S. 225


=== Artykuły ===
=== Artykuły ===


* "Wiadomości Hutnicze", 1988 nr 9. s. 237
* Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne // Wiadomości Hutnicze. - 1988, nr 9, s. 237


=== Inne ===
=== Inne ===

Wersja z 10:16, 11 gru 2014

Eugeniusz Matula
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Matula
Imię / imiona Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 25 października 1905
Miejsce urodzenia Kołomyja
Data śmierci 22 marca 1988
Dyscyplina/specjalności elektrotermia, elektroenergetyka
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi

Doc. dr inż. Eugeniusz Matula (1906–1988)

Specjalność: elektrotermia, elektroenergetyka

Życiorys

Urodził się 25 października 1905 r. w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 r.

Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej. W 1972 r. otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych, a rok później nominację na stanowisko docenta.

W 1945 r. przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w hucie „Batory”. W 1946 r. został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka.

Przez 10 lat (1955-1965) był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1964 r. przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 r. przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach.

Zastępca prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–1958), zastępca przewodniczącego (1978–1982) i przewodniczący (1982–1983) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH. Redaktor działowy w czasopiśmie „Gospodarka Paliwami i Energią”, czynny uczestnik w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia i 40-lecia PRL, odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT.

Bibliografia

Książki

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - S. 225

Artykuły

  • Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne // Wiadomości Hutnicze. - 1988, nr 9, s. 237

Inne

  • Akta osobowe - Matula Eugeniusz