Erhard Busek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 16: Linia 16:


W latach 1991-1995 pełnił funkcję wicekanclerza Austriackiej Partii Ludowej (OVP). Oprócz stanowisk politycznych pełnił szereg funkcji między innymi był specjalnym przedstawicielem austriackiego gabinetu Wolfganga Schüssela ds. rozszerzenia Unii Europejskiej (2000–2001), doradcą czeskiego rządu ds. prezydencji Rady UE (2008–2009), rektorem Fachhochschule Salzburg (2004–2011) i prezydentem Europejskiego Forum Alpbach (2000–2012). Jest współprzewodniczącym Komisji ds. Radia i Telewizji dotyczącej polityki Europy Środkowej i Wschodniej oraz członkiem Rady Europejskiej ds. Tolerancji i Pojednania.
W latach 1991-1995 pełnił funkcję wicekanclerza Austriackiej Partii Ludowej (OVP). Oprócz stanowisk politycznych pełnił szereg funkcji między innymi był specjalnym przedstawicielem austriackiego gabinetu Wolfganga Schüssela ds. rozszerzenia Unii Europejskiej (2000–2001), doradcą czeskiego rządu ds. prezydencji Rady UE (2008–2009), rektorem Fachhochschule Salzburg (2004–2011) i prezydentem Europejskiego Forum Alpbach (2000–2012). Jest współprzewodniczącym Komisji ds. Radia i Telewizji dotyczącej polityki Europy Środkowej i Wschodniej oraz członkiem Rady Europejskiej ds. Tolerancji i Pojednania.
Polskę odwiedzał wielokrotnie od 1980 roku zawierając znajomości z czołowymi intelektualistami i opozycjonistami. Utrzymuje kontakty z Polską na szczeblu urzędowym oraz bezpośrednio z instytucjami naukowymi i kulturalnymi. Pełni funkcję przewodniczącego Międzynarodowej Rady Kultury w Krakowie, pracuje na rzecz zacieśnienia kulturalnych i naukowych powiązań między Krakowem a Europą.


Jest autorem szeregu publikacji o tematyce politycznej i społeczno-gospodarczej. Zajmował się problematyką Europy Środkowej (książka „Projekt Mitteleuropa”).
Jest autorem szeregu publikacji o tematyce politycznej i społeczno-gospodarczej. Zajmował się problematyką Europy Środkowej (książka „Projekt Mitteleuropa”).

Wersja z 09:40, 7 lis 2016

Erhard Busek
Erhard Busek.jpg
Nazwisko Busek
Imię / imiona Erhard
Tytuły / stanowiska Dr
Data urodzenia 25 marca 1941
Miejsce urodzenia Wiedeń




Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1993
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za budowanie mostów zrozumienia i przyjaźni we współpracy naukowej między Austrią i Polską, zwłaszcza z Krakowem i jego uczelniami

Dr Erhard Busek (1941-)

wicekanclerz Austrii

Urodził się w Wiedniu, gdzie studiował prawo. Uniwersytet Wiedeński ukończył w 1963 roku, uzyskując tytuł doktora praw.

W latach 1991-1995 pełnił funkcję wicekanclerza Austriackiej Partii Ludowej (OVP). Oprócz stanowisk politycznych pełnił szereg funkcji między innymi był specjalnym przedstawicielem austriackiego gabinetu Wolfganga Schüssela ds. rozszerzenia Unii Europejskiej (2000–2001), doradcą czeskiego rządu ds. prezydencji Rady UE (2008–2009), rektorem Fachhochschule Salzburg (2004–2011) i prezydentem Europejskiego Forum Alpbach (2000–2012). Jest współprzewodniczącym Komisji ds. Radia i Telewizji dotyczącej polityki Europy Środkowej i Wschodniej oraz członkiem Rady Europejskiej ds. Tolerancji i Pojednania.

Polskę odwiedzał wielokrotnie od 1980 roku zawierając znajomości z czołowymi intelektualistami i opozycjonistami. Utrzymuje kontakty z Polską na szczeblu urzędowym oraz bezpośrednio z instytucjami naukowymi i kulturalnymi. Pełni funkcję przewodniczącego Międzynarodowej Rady Kultury w Krakowie, pracuje na rzecz zacieśnienia kulturalnych i naukowych powiązań między Krakowem a Europą.

Jest autorem szeregu publikacji o tematyce politycznej i społeczno-gospodarczej. Zajmował się problematyką Europy Środkowej (książka „Projekt Mitteleuropa”). 29 maja 1993 roku uchwałą Senatu AGH nadano Mu Tytuł Doktora Honoris Causa AGH.

Bibliografia

Książki

  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto]

Artykuły

  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 29.05.1993], 3 S.
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH