Emilian Iwanciw: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 43 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Iwanciw | |||
|given-name=Emilian | |||
| family-name = Iwanciw | |honorific-prefix=Prof. zw. dr inż. | ||
| given-name = Emilian | |image=Emilian_Iwanciw.jpg | ||
|birth_date=31 marca 1913 | |||
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż. | |birth_place=Kraków | ||
| | |death_date=15 lipca 1994 | ||
| | |death_place=Tylmanowa | ||
| | |fields=metalurgia | ||
| | |function=Kierownik Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich Wydziału Metali Nieżelaznych AGH (1969-1983) | ||
| | |faculty=Wydział Metali Nieżelaznych | ||
| | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||
| | |name=Emilian Iwanciw | ||
| | |honorific-suffix= | ||
| | |native_name= | ||
| | |native_name_lang= | ||
| | |image_size=8683 | ||
| resting_place = | |alt= | ||
| resting_place_coordinates = | |caption= | ||
| other_names = | |resting_place= | ||
| residence = | |resting_place_coordinates= | ||
| citizenship = | |other_names= | ||
| nationality = | |residence= | ||
|citizenship= | |||
| workplaces = | |nationality= | ||
| alma_mater = | |workplaces= | ||
| thesis_title = | |alma_mater= | ||
| thesis_url = | |thesis_title= | ||
| thesis_year = | |thesis_url= | ||
| doctoral_advisor = | |thesis_year= | ||
| academic_advisors = | |doctoral_advisor= | ||
| doctoral_students = | |academic_advisors= | ||
| notable_students = | |doctoral_students= | ||
| known_for = | |notable_students= | ||
| author_abbrev_bot = | |known_for= | ||
| author_abbrev_zoo = | |varia= | ||
| influences = | |author_abbrev_bot= | ||
| influenced = | |author_abbrev_zoo= | ||
|influences= | |||
| signature = | |influenced= | ||
| signature_alt = | |signature= | ||
| website = | |signature_alt= | ||
| footnotes = | |website= | ||
| spouse = | |footnotes= | ||
| children = | |spouse= | ||
|children= | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Emilian Iwanciw''' ( | Prof. zw. dr inż. '''Emilian Iwanciw''' (1913–1994) | ||
Dyscyplina/specjalności: metalurgia | |||
== Nota biograficzna == | |||
Równolegle w latach 1954–1963 był Kierownikiem Pracowni Metalurgicznej w Zakładzie Metali Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. W ramach współpracy z przemysłem, doradca naukowy i konsultant wszystkich instytucji w Polsce zajmujących się przetwórstwem metali nieżelaznych. Autor zastosowanej | Urodził się 31 marca 1913 roku w Krakowie, zmarł 15 lipca 1994 roku w Tylmanowej k. Krościenka. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | ||
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AG w Krakowie w 1937 roku. Od tego roku związany z Zakładem Innych Poza Żelazem Metali. Rozpoczął pracę od stanowiska st. asystenta, zostając kolejno: adiunktem (1947), zast. prof. (1952), docentem (1955), prof. nadzw. (1958), prof. zwycz. (1978). | |||
W latach 1961–1962 był organizatorem [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. W 1965 roku objął kierownictwo Katedry Metali Nieżelaznych AGH. W 1967 roku zorganizował Katedrę Metalurgii Miedzi i został jej Kierownikiem. W 1969 roku po reorganizacji Inst. Metali Nieżelaznych, był aż do emerytury tj. do 1983 roku kierownikiem Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich Wydziału Metali Nieżelaznych. | |||
Równolegle w latach 1954–1963 był Kierownikiem Pracowni Metalurgicznej w Zakładzie Metali Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. W ramach współpracy z przemysłem, doradca naukowy i konsultant wszystkich instytucji w Polsce zajmujących się przetwórstwem metali nieżelaznych. Autor zastosowanej w Hucie Miedzi ”Głogów II” koncepcji bezpośredniego przetopu krajowych koncentratów do miedzi. | |||
Jako dorobek pozostawił ponad 40 publikacji i kilkadziesiąt sprawozdań z prac badawczych dla przemysłu. Reprezentował naukę polską w różnych ośrodkach naukowych na świecie. Opracował m.in. programy studiów dla wydziału metalurgicznego na uniwersytecie w Antofagaście. Prowadził seminaria dla kadry naukowej w Wenezueli. | Jako dorobek pozostawił ponad 40 publikacji i kilkadziesiąt sprawozdań z prac badawczych dla przemysłu. Reprezentował naukę polską w różnych ośrodkach naukowych na świecie. Opracował m.in. programy studiów dla wydziału metalurgicznego na uniwersytecie w Antofagaście. Prowadził seminaria dla kadry naukowej w Wenezueli. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | |||
* | |||
* Kto jest kim | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], inne | ||
== Źródła do biogramu == | |||
====Książki ==== | |||
* Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 311 | |||
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 418 | |||
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 230 | |||
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 62 | |||
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1937/38]. Kraków 1937, s. 112 | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 119, [foto] | |||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
==== Artykuły ==== | |||
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1983, październik, s. 10 | |||
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1993, nr 9, s. 3 | |||
* Drwal T.: Emilian Iwanciw Profesor Polskiej Miedzi. ''Rudy i Metale Nieżelazne'' 1983, nr 10, s. 371-373 | |||
* Prof. Emilian Iwanciw - profesor polskiej miedzi : uczeni o uczonych - wspomnienie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 19/20, s. 23-24, [foto] | |||
==== Inne ==== | |||
Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 13.12.2017]. Dostępny w: www.rakowice.eu | |||
{{DEFAULTSORT:Iwanciw, Emilian }} | {{DEFAULTSORT:Iwanciw, Emilian }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 09:43, 13 gru 2017
| Emilian Iwanciw | |
|---|---|
| Nazwisko | Iwanciw |
| Imię / imiona | Emilian |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. |
| Data urodzenia | 31 marca 1913 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 15 lipca 1994 |
| Miejsce śmierci | Tylmanowa |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia |
| Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich Wydziału Metali Nieżelaznych AGH (1969-1983) |
| Wydział | Wydział Metali Nieżelaznych
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej |
Prof. zw. dr inż. Emilian Iwanciw (1913–1994)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia
Nota biograficzna
Urodził się 31 marca 1913 roku w Krakowie, zmarł 15 lipca 1994 roku w Tylmanowej k. Krościenka. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AG w Krakowie w 1937 roku. Od tego roku związany z Zakładem Innych Poza Żelazem Metali. Rozpoczął pracę od stanowiska st. asystenta, zostając kolejno: adiunktem (1947), zast. prof. (1952), docentem (1955), prof. nadzw. (1958), prof. zwycz. (1978).
W latach 1961–1962 był organizatorem Wydziału Metali Nieżelaznych. W 1965 roku objął kierownictwo Katedry Metali Nieżelaznych AGH. W 1967 roku zorganizował Katedrę Metalurgii Miedzi i został jej Kierownikiem. W 1969 roku po reorganizacji Inst. Metali Nieżelaznych, był aż do emerytury tj. do 1983 roku kierownikiem Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich Wydziału Metali Nieżelaznych.
Równolegle w latach 1954–1963 był Kierownikiem Pracowni Metalurgicznej w Zakładzie Metali Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. W ramach współpracy z przemysłem, doradca naukowy i konsultant wszystkich instytucji w Polsce zajmujących się przetwórstwem metali nieżelaznych. Autor zastosowanej w Hucie Miedzi ”Głogów II” koncepcji bezpośredniego przetopu krajowych koncentratów do miedzi.
Jako dorobek pozostawił ponad 40 publikacji i kilkadziesiąt sprawozdań z prac badawczych dla przemysłu. Reprezentował naukę polską w różnych ośrodkach naukowych na świecie. Opracował m.in. programy studiów dla wydziału metalurgicznego na uniwersytecie w Antofagaście. Prowadził seminaria dla kadry naukowej w Wenezueli.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 311
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 418
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 230
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 62
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1937/38]. Kraków 1937, s. 112
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 119, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1983, październik, s. 10
- Biuletyn Rektora [AGH] 1993, nr 9, s. 3
- Drwal T.: Emilian Iwanciw Profesor Polskiej Miedzi. Rudy i Metale Nieżelazne 1983, nr 10, s. 371-373
- Prof. Emilian Iwanciw - profesor polskiej miedzi : uczeni o uczonych - wspomnienie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 19/20, s. 23-24, [foto]
Inne
Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 13.12.2017]. Dostępny w: www.rakowice.eu