Emil Zieliński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Zieliński | |||
| family-name = Zieliński | |given-name=Emil | ||
| given-name = Emil | |honorific-prefix=Prof. dr hab. | ||
|image=Emil_Zielinski.jpg | |||
| honorific-prefix = Prof. dr hab. | |birth_date=1919 | ||
| | |birth_place=Bulowice | ||
| | |fields=chemia (chemia analityczna, ochrona środowiska) | ||
| | |function=Prodziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1964–1972, 1974–1986 | ||
| | |faculty=Wydział Odlewnictwa | ||
| | |awards=Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (I st.), Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony Nauczyciel, „Zasłużonemu Opolszczyźnie”. | ||
| | |name=Emil Zieliński | ||
| | |honorific-suffix= | ||
| | |native_name= | ||
| | |native_name_lang= | ||
| | |image_size=14056 | ||
| | |alt= | ||
| | |caption= | ||
| | |resting_place= | ||
| | |resting_place_coordinates= | ||
| | |other_names= | ||
| | |residence= | ||
| | |citizenship= | ||
| | |nationality= | ||
| | |workplaces= | ||
| | |alma_mater= | ||
| workplaces = | |thesis_title= | ||
| alma_mater = | |thesis_url= | ||
| thesis_title = | |thesis_year= | ||
| thesis_url = | |doctoral_advisor= | ||
| thesis_year = | |academic_advisors= | ||
| doctoral_advisor = | |doctoral_students= | ||
| academic_advisors = | |notable_students= | ||
| doctoral_students = | |known_for= | ||
| notable_students = | |varia= | ||
| known_for = | |author_abbrev_bot= | ||
| varia = | |author_abbrev_zoo= | ||
| author_abbrev_bot = | |influences= | ||
| author_abbrev_zoo = | |influenced= | ||
| influences = | |signature= | ||
| influenced = | |signature_alt= | ||
|website= | |||
| signature = | |footnotes= | ||
| signature_alt = | |spouse= | ||
| website = | |children= | ||
| footnotes = | |||
| spouse = | |||
| children = | |||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. '''Emil Zieliński''' (1919–) | Prof. dr hab. '''Emil Zieliński''' (1919–) | ||
Wersja z 09:25, 26 sie 2014
| Emil Zieliński | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Zieliński | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Emil | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1919 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Bulowice
| ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | chemia (chemia analityczna, ochrona środowiska) | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1964–1972, 1974–1986 | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Odlewnictwa
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (I st.), Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony Nauczyciel, „Zasłużonemu Opolszczyźnie”. | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. dr hab. Emil Zieliński (1919–)
Specjalność: chemia (chemia analityczna, ochrona środowiska)
Urodził się 20 września 1919 roku w Bulowicach. Absolwent UJ 1947, doktor 1951, doktor habilitowany 1962, profesor 1976.
Pracę zawodową rozpoczął w 1947 r. w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 50. pracował w Katedrze dr Karola Adwentowskiego, gdzie prowadził poszukiwania helu w gazach ziemnych. Docent 1963, profesor nadzwyczajny 1976–1989, prodziekan Wydziału Odlewnictwa 1964–1972, 1974–1986. W 1989 r. przeszedł na emeryturę.
Staże: Bergakademie Freiberg 1965, Montanuniwersitat Leoben 1982.
Członek Komitetu Chemii Analitycznej PAN (przewodniczący Komisji/Podkomisji Analizy Gazów i Powietrza 1965–1990), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN.
Badania: wykorzystanie gazów odpadowych z kolumn Lindego w celu skroplenia helu: uruchomienie w Zakładach Azotowych w Chorzowie koncentratora, z którego można było otrzymać hel i neon metodą adsorpcyjno-desorpcyjną lub metodą termochromatograficzną (patent Prof.); opracowanie ekspertyz (z prof. J. Głogoczowskim) zalecających zakupienie instalacji do odazotowania i odzysku helu z zaazotowanych gazów ziemnych odkrytych w Odolanowie; opracowanie szeregu metod chromatograficznych oznaczania gazów wykorzystanych także w geologii; metody oznaczania substancji toksycznych w powietrzu, powstających w odlewniach i ocena wpływu różnych technologii odlewniczych na zanieczyszczenie środowiska metodami chromatografii gazowej i chromatografii cieczowej.
Autor około 45 prac oryginalnych, kilku patentów, kilkunastu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 60. s. 28
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 856, portr.