Edward Windakiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”)
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=górnictwo, solnictwo
|fields=górnictwo, solnictwo
|function=Kierownik Zakładu Halurgii AG
|function=Kierownik Zakładu Halurgii Wydziału Górniczego AG
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|dhc_year=1936
|dhc_year=1936
|dhc_reason=za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego
|dhc_reason=za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|name=Edward Windakiewicz
|name=Edward Windakiewicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10143
|image_size=10143
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Kierownik Zakładu Halurgii
|Jednostka=Akademia Górnicza
}}
}}
Doc. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858–1942)
Doc. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858–1942)


Specjalność: górnictwo, solnictwo  
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, solnictwo  
== Życiorys ==
Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech. Zmarł 12 lipca 1942 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu w Wieliczce.


Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz w Akademii Górniczej w Przybramie, gdzie w 1882 r. ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy.
== Nota biograficzna ==


W r. 1931 otrzymał stanowisko docenta [[Akademia Górnicza|Akademii Górniczej]], a w czerwcu 1936 r. stopień doktora nauk technicznych.
Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech. Zmarł 12 lipca 1942 roku w Krakowie, pochowany na cmentarzu w Wieliczce.  


Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy naftowej w Schodnicy k. Borysławia i w Męcinie Wielkiej k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach i w Baryczu k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Katedrze Górnictwa AG w Przybramie.  
Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz w Akademii Górniczej w Przybramie, gdzie w 1882 roku ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy.  


W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG w Krakowie, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W czerwcu 1936 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego. 6 listopada 1939 r. wraz z profesorami krakowskimi został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego. Doktor honoris causa AGH (1936 r.).
Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy naftowej w Schodnicy k. Borysławia i w Męcinie Wielkiej k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach i w Baryczu k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 roku asystentem w Katedrze Górnictwa AG w Przybramie.
 
W 1922 roku objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG w Krakowie, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W roku 1931 otrzymał stanowisko docenta [[Akademia Górnicza|Akademii Górniczej]], a w czerwcu 1936 roku stopień doktora nauk technicznych za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego. 6 listopada 1939 roku wraz z profesorami krakowskimi został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.
 
Doktor honoris causa AGH (1936 roku).


Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. W latach 1884-1940 opublikował ok. 30 prac.
Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. W latach 1884-1940 opublikował ok. 30 prac.
Linia 70: Linia 37:
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU.  
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU.  


== Źródła do biogramu ==
====Książki====
* Duda J.: 141 spotkanie z cyklu "Wieliczka-Wieliczanie" pt. "Związki Wieliczki i Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w 90. lecie Uczelni (1919-2009)". Wieliczka 2007 (Biblioteczka Wielicka ; z. 86), s. 19
* Gawroński W.: Słownik biograficzny wieliczan. Wieliczka 2008, s. 190-192, [foto]
* Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008], s. 154, [foto] 
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 199
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 94
* Olszewicz B.: Lista strat kultury polskiej (1.IX.1939 - 1.III.1946). Zestawił B. Olszewicz. Warszawa 1947, s. 306
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej... 1933/34] Kraków 1933, s. 27
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej ...1935/36] Kraków 1935, s. 28
* Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 299-300, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. nacz. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 216-218, [foto] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)


== Bibliografia ==
====Artykuły====
* BIP 1994 nr 5. s. 6, 18
* Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. ''Alma Mater'' 2019, numer specjalny 212, s. 32, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 216–218
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). ''Przegląd Górniczy'' 1992, T. 48, nr 12, s. 24
* Poborski J.: Edward Windakiewicz. ''Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949 T. 19, z. 1, s. 287-291, [foto]
* Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994 nr 5, s. 18


{{DEFAULTSORT:Windakiewicz, Edward }}
{{DEFAULTSORT:Windakiewicz, Edward }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Wersja z 12:36, 24 mar 2021

Edward Windakiewicz
Edward Windakiewicz.jpg
Nazwisko Windakiewicz
Imię / imiona Edward
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 8 września 1858
Miejsce urodzenia Pecs (Węgry)
Data śmierci 12 lipca 1942
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo, solnictwo
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Halurgii Wydziału Górniczego AG
Wydział Wydział Górniczy
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1936
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego

Doc. dr inż. Edward Windakiewicz (1858–1942)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, solnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech. Zmarł 12 lipca 1942 roku w Krakowie, pochowany na cmentarzu w Wieliczce.

Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz w Akademii Górniczej w Przybramie, gdzie w 1882 roku ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy.

Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy naftowej w Schodnicy k. Borysławia i w Męcinie Wielkiej k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach i w Baryczu k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 roku asystentem w Katedrze Górnictwa AG w Przybramie.

W 1922 roku objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W roku 1931 otrzymał stanowisko docenta Akademii Górniczej, a w czerwcu 1936 roku stopień doktora nauk technicznych za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego. 6 listopada 1939 roku wraz z profesorami krakowskimi został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.

Doktor honoris causa AGH (1936 roku).

Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. W latach 1884-1940 opublikował ok. 30 prac.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU.

Źródła do biogramu

Książki

  • Duda J.: 141 spotkanie z cyklu "Wieliczka-Wieliczanie" pt. "Związki Wieliczki i Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w 90. lecie Uczelni (1919-2009)". Wieliczka 2007 (Biblioteczka Wielicka ; z. 86), s. 19
  • Gawroński W.: Słownik biograficzny wieliczan. Wieliczka 2008, s. 190-192, [foto]
  • Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008], s. 154, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 199
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 94
  • Olszewicz B.: Lista strat kultury polskiej (1.IX.1939 - 1.III.1946). Zestawił B. Olszewicz. Warszawa 1947, s. 306
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej... 1933/34] Kraków 1933, s. 27
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej ...1935/36] Kraków 1935, s. 28
  • Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 299-300, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. nacz. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 216-218, [foto] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. Alma Mater 2019, numer specjalny 212, s. 32, [foto]
  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
  • Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 24
  • Poborski J.: Edward Windakiewicz. Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1949 T. 19, z. 1, s. 287-291, [foto]
  • Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". Biuletyn AGH 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5, s. 18
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Edward_Windakiewicz&oldid=62518”