Edward Windakiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Linia 54: Linia 54:
Doc. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858–1942)
Doc. dr inż. '''Edward Windakiewicz''' (1858–1942)


Specjalność: górnictwo, solnictwo  
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, solnictwo  
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech. Zmarł 12 lipca 1942 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu w Wieliczce.  
Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech. Zmarł 12 lipca 1942 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu w Wieliczce.  

Wersja z 20:01, 25 cze 2016

Edward Windakiewicz
Edward Windakiewicz.jpg
Nazwisko Windakiewicz
Imię / imiona Edward
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 8 września 1858
Miejsce urodzenia Pecs (Węgry)
Data śmierci 12 lipca 1942
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo, solnictwo
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Halurgii AG
Wydział Wydział Górniczy
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1936
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego


Doc. dr inż. Edward Windakiewicz (1858–1942)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, solnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech. Zmarł 12 lipca 1942 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu w Wieliczce.

Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz w Akademii Górniczej w Przybramie, gdzie w 1882 r. ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy.

W r. 1931 otrzymał stanowisko docenta Akademii Górniczej, a w czerwcu 1936 r. stopień doktora nauk technicznych.

Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy naftowej w Schodnicy k. Borysławia i w Męcinie Wielkiej k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach i w Baryczu k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Katedrze Górnictwa AG w Przybramie.

W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W czerwcu 1936 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego. 6 listopada 1939 r. wraz z profesorami krakowskimi został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego. Doktor honoris causa AGH (1936 r.).

Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. W latach 1884-1940 opublikował ok. 30 prac.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU.


Bibliografia

Książki

  • Gawroński W.: Słownik biograficzny wieliczan. Wieliczka 2008, s. 190-192, [foto]
  • Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008], s. 154, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 199
  • Olszewicz B.: Lista strat kultury polskiej (1.IX.1939 - 1.III.1946). Zestawił B. Olszewicz. Warszawa 1947, s. 306
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej... 1933/34] Kraków 1933, s. 27
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej ...1935/36] Kraków 1935, s. 28
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. nacz. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 216-218, [foto] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
  • Jaros J.: "Salamandra"- pamięci kolegów górników (7) : Windakiewicz Edward. Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 24
  • Poborski J.: Edward Windakiewicz. Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1949 T. 19, nr 1, s. 287-291
  • Poczet zasłużonych profesorów. Materiały Informacyjne 1969, nr 5, s. 65-92
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5, s. 18