Edward Windakiewicz

Edward Windakiewicz
Nazwisko	Windakiewicz
Imię / imiona	Edward
Tytuły / stanowiska	Prof. dr inż.
Data urodzenia	8 września 1858
Miejsce urodzenia	Pecs (Węgry)
Data śmierci	12 lipca 1942
Miejsce śmierci	Kraków, pochowany na cmentarzu w Wieliczce
Dyscyplina/specjalności	górnictwo, solnictwo
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Halurgii
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1936
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego

Prof. dr inż. Edward Windakiewicz (1858–1942)

Specjalność: górnictwo, solnictwo

Życiorys

Urodził się 8 września 1858 roku w Pecs na Węgrzech, zmarł 12 lipca 1942 roku w Krakowie. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz w Akademii Górniczej w Przybramie gdzie ukończył Wydziały Górniczy i Hutniczy w 1882 r.

Po studiach pracował w kopalni soli w Wieliczce, w kopalniach ropy naftowej w Schodnicy k. Borysławia i w Męcinie Wielkiej k. Gorlic. W latach 1884–1889 prowadził wiercenia w Kosocicach i Baryczu k. Wieliczki. W tym okresie był również nauczycielem w Szkole Górniczej w Wieliczce, a w 1886 r. asystentem w Katedrze Górnictwa AG w Przybramie. W 1922 r. objął wykłady z halurgii i przemysłu solnego na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które prowadził do wybuchu II wojny światowej. Zorganizował zakład halurgii, który wyposażył w zbiór minerałów solnych, rysunków, planów, map i modeli. W czerwcu 1936 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych za wybitne zasługi na polu górnictwa solnego. 6 listopada 1939 r. wraz z profesorami krakowskimi został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego. Doktor honoris causa AGH (1936 r.).

Zebrał i opracował bogate materiały z zakresu solnictwa, które ukazały się w 4 tomach p.t. Solnictwo. W latach 1884-1940 opublikował 30 prac.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Komisji Fizjograficznej PAU.

Źródło:

• BIP 1994 nr 5. s. 6, 18
• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 216–218