Edward Görlich
| Edward Görlich | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Görlich | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Edward | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 26 lipca 1914 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 8 lipca 2009 | ||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geochemia, analiza chemiczna, elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, stan szklisty | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor AGH (1969–1973) | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | ||||||||||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1995 | ||||||||||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla AGH | ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr hab. Edward Görlich (1914–2009)
Dyscyplina/specjalności: geochemia, analiza chemiczna, elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, stan szklisty
Nota biograficzna
Urodził się 26 lipca 1914 roku w Krakowie, tam też zmarł 8 lipca 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (1947).
Stopnie i tytuły naukowe: dr UJ (1951), prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969).
Całe swoje życie związał z Akademią; zastępca profesora (1952), prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960–1972), dziekan Wydziału Ceramicznego (1960–1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971–1973).
Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”.
Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych. Członek Czynny PAU; wicedyrektor Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995–2000); członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959; członek Komitetu Hutnictwa PAN. Wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH (2002–2003), przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990–1993), wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem (1958–1960).
W 1995 r. Senat AGH w uznaniu zasług dla AGH uhonorował go godnością doktora honoris causa.
Członek czynny PAU; wicedyrektor Wydziału III PAU 1995–2000; członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959 r.; członek Komitetu Hutnictwa PAN; członek 6 Rad Naukowych uczelnianych i przemysłowych; członek Konwentu Seniorów AGH od 1984 r. i wiceprzewodniczący 2002–2003; przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji i pracowników Wydziału 1990–1993; członek NOT 1958–1980 i wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem oraz członek Zarządu Głównego 1958–1960; członek honorowy Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; członek Komitetu „Kraków 2000”. Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego wyd. „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).
Humanista, znawca sztuki, a w szczególności archeologii językowej. Hobby: językoznawstwo porównawcze, kosmologia, turystyka górska, pływanie.
Odznaczenia i nagrody
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955), Złoty Krzyż Zasługi (1956), Srebrna Odznaka Miasta Krakowa (1965), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1967), Złota Odznaka Miasta Krakowa (1972), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1974), nagrody MOiSW (1967–1973), wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej.
Bibliografia
Książki
- Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 252
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. Kraków 1999, s. 105
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 102
Artykuły
- Bielański A. [et al.]: Kim jest profesor Edward Görlich. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 7-8
- Chłopek J.: Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 132/133, s. 13, [24], [foto]
- Dziennik Polski 2009, nr 161 (11–12 VII 2009), s. A10 [nekr.]
- Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 9
- Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. Szkło i Ceramika 1995, nr 4, s. 20-22, [foto]
- Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. Materiały Ceramiczne 2004, nr 3, s. 117
- Kryś-Dyja A.: Kim jest profesor Edward Görlich. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 7-8
- Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 6, [foto]
- Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. Szkło i Ceramika 1995, nr 4, s. 22-23
- Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 90, s. 7-8
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 19.04.1995], s. 1, 6
- Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa AGH prof. dr Edwardowi Görlichowi 14 czerwca 1995. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 18, s. 2, [foto]