Edward Görlich: Różnice pomiędzy wersjami

Edward Görlich
Nazwisko	Görlich
Imię / imiona	Edward
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Tytuły honorowe AGH	Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia	26 lipca 1914
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	8 lipca 2009
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	geochemia, elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, analiza chemiczna
Pełnione funkcje	Prorektor ds. Ogólnych (1969–1973)
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1995
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za zasługi dla AGH
Odznaczenia i nagrody	Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 08:59, 16 paź 2020

Prof. zw. dr hab. Edward Görlich (1914–2009)

Dyscyplina/specjalności: geochemia, elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, analiza chemiczna

Nota biograficzna

Urodził się 26 lipca 1914 roku w Krakowie, tam też zmarł 8 lipca 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Przed wojną ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, później studiował tam geologię. W czasie okupacji pracował w Ostdeutsche Chemische Werke GmbH (Krakowskie Zakłady Sodowe Solvay) jako laborant, gdzie uczestniczył w opracowaniu podstaw produkcji półtorawęglanu sodowego. Prowadził ćwiczenia z analizy chemicznej dla studentów farmacji UJ w Tajnym Uniwersytecie.

W 1947 roku uzyskał dyplom magistra filozofii w zakresie chemii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ.

Stopnie i tytuły naukowe: dr "scientiarum naturalium" UJ (1951), docent (1954), prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969).

Całe swoje życie związał z Akademią: pracował na AG od 1945 roku. Zastępca profesora (1952). W latach 1945-1960 w Katedrze Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologicznego AGH. Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960–1972), dziekan Wydziału Ceramicznego (1960–1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971–1973).

Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”.

Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych.

Członek czynny Polskiej Akademii Nauk; wicedyrektor Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995–2000); członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959; członek Komitetu Hutnictwa PAN. Od 1984 roku członek, a w latach 2002-2003 wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH. Przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990–1993). Członek NOT 1958–1980. Wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem (1958–1960) oraz członek Zarządu Głównego 1958–1960. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Ceramicznego. Członek Komitetu „Kraków 2000”. Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego serii wydawniczej „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).

W 1995 roku Senat AGH w uznaniu zasług dla AGH uhonorował go godnością doktora honoris causa.

Humanista, znawca sztuki, a w szczególności archeologii językowej. Hobby: językoznawstwo porównawcze, kosmologia, turystyka górska, pływanie.

Odznaczenia i nagrody

Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrna Odznaka Miasta Krakowa, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody MOiSW, wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej.

Źródła do biogramu

Książki

Edward Görlich. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 163
Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 252
Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 58, 105, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 102
Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w 70-lecie swojej działalności. Kraków 2019, s. 14, [foto]

Artykuły

Bielański A. [et al.]: Kim jest profesor Edward Görlich. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 7-8
Chłopek J.: Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 132/133, s. 13, [24], [foto]
Dziennik Polski 2009, nr 161 (11–12 VII 2009), s. A10 [nekr.]
Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 9
Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. Szkło i Ceramika 1995, nr 4, s. 20-22, [foto]
Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. Materiały Ceramiczne 2004, t. 56, nr 3, s. 117
Kryś-Dyja A.: Kim jest profesor Edward Görlich. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 7-8
Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 17, s. 6, [foto]
Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. Szkło i Ceramika 1995, nr 4, s. 22-23
Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 90, s. 7-8
[Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 19.04.1995], s. 1, 6
Stoch L.: Profesor Edward Görlich twórca oryginalnych koncepcji naukowych, 1914-2009. Materiały Ceramiczne 2012, t. 64, nr 1, s. 142-152, [foto]
Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa AGH prof. dr Edwardowi Görlichowi 14 czerwca 1995. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 18, s. 2, [foto]

Inne

Aleksandrowicz S. W.: Edward Görlich [audycja radiowa]. [Prowadzący] red. J. Stępień. Kraków, Producent: Radio Kraków S.A. [wyemitowano 17.02.2019]. Dostępny w: http://www.radiokrakow.pl/audycje/w-kregu-nauki/audycja-z-dn17022019-r/ [10.12.2019]

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 |death_date=8 lipca 2009
 |death_place=Kraków
-|fields=geochemia, analiza chemiczna i elektrochemia, krystalochemia i chemia krzemianów, stan szklisty
+|fields=geochemia,  elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, analiza chemiczna
-|function=Prorektor AGH  (1971–1973)
+|function=Prorektor ds. Ogólnych  (1969–1973)
 |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
-|awards=Medal X-lecia Polski Ludowej,  Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP
+|awards=Medal 10-lecia Polski Ludowej,  Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
 |dhc_year=1995
 |dhc_reason=za zasługi dla AGH
-|name=Edward Görlich
+|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
-|honorific-suffix=
+}}{{Funkcja
-|native_name=
-|native_name_lang=
-|image_size=18878
-|alt=
-|caption=
-|resting_place=
-|resting_place_coordinates=
-|other_names=
-|residence=
-|citizenship=
-|nationality=
-|workplaces=
-|alma_mater=
-|thesis_title=
-|thesis_url=
-|thesis_year=
-|doctoral_advisor=
-|academic_advisors=
-|doctoral_students=
-|notable_students=
-|known_for=
-|varia=
-|author_abbrev_bot=
-|author_abbrev_zoo=
-|influences=
-|influenced=
-|signature=
-|signature_alt=
-|website=
-|footnotes=
-|spouse=
-|children=
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
 |Rok_od=1954
-}}
+|Rok_do=1954
-{{Funkcja
+}}{{Funkcja
-|Stanowisko=Kierownik
-|Jednostka=Katedra Chemii Krzemianów
-|Rok_od=1960
-|Rok_do=1972
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
-|Jednostka=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
+|Jednostka=Wydział Ceramiczny
 |Rok_od=1960
 |Rok_do=1964
-}}
+}}{{Funkcja
-{{Funkcja
-|Stanowisko=Dyrektor
-|Jednostka=Instytut Inżynierii Materiałowej
-|Rok_od=1971
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Prorektor
-|Jednostka=Akademii Górniczo-Hutniczej
+|Jednostka=AGH
-|Rok_od=1971
+|Rok_od=1969
 |Rok_do=1973
 }}
 Prof. zw. dr hab. '''Edward Görlich''' (1914–2009)
-Specjalność: geochemia, analiza chemiczna i elektrochemia, krystalochemia i chemia krzemianów, stan szklisty
+Dyscyplina/specjalności: geochemia, elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, analiza chemiczna
-== Życiorys ==
+== Nota biograficzna ==
 Urodził się 26 lipca 1914 roku w Krakowie, tam też zmarł 8 lipca 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
-Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (1947).
+Przed wojną ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, później studiował tam geologię. W czasie okupacji pracował w Ostdeutsche Chemische Werke GmbH (Krakowskie Zakłady Sodowe Solvay) jako laborant, gdzie uczestniczył w opracowaniu podstaw produkcji półtorawęglanu sodowego. Prowadził ćwiczenia z analizy chemicznej dla studentów farmacji UJ w Tajnym
+Uniwersytecie.
-Stopnie i tytuły naukowe: dr UJ (1951), prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969).
+W 1947 roku uzyskał dyplom magistra filozofii w zakresie chemii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ.
-Całe swoje życie związał z Akademią; zastępca profesora (1952), prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960–1972), dziekan [[Wydział Ceramiczny | Wydziału Ceramicznego]] (1960–1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971–1973).
+Stopnie i tytuły naukowe: dr "scientiarum naturalium" UJ (1951), docent (1954), prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969).
+Całe swoje życie związał z Akademią: pracował na AG od 1945 roku. Zastępca profesora (1952). W latach 1945-1960 w Katedrze Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologicznego AGH. Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960–1972), dziekan [[Wydział Ceramiczny | Wydziału Ceramicznego]] (1960–1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971–1973).
 Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”.
-Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych. Członek Czynny PAU; wicedyrektor Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995–2000); członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959; członek Komitetu Hutnictwa PAN. Wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH (2002–2003), przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990–1993), wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem (1958–1960).
+Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych.
-W 1995 r. Senat AGH w uznaniu zasług dla AGH uhonorował go godnością doktora honoris causa.
+Członek czynny Polskiej Akademii Nauk; wicedyrektor Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995–2000); członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959; członek Komitetu Hutnictwa PAN. Od 1984 roku członek, a w latach 2002-2003 wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH. Przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990–1993). Członek NOT 1958–1980. Wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem (1958–1960) oraz członek Zarządu Głównego 1958–1960. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Ceramicznego. Członek Komitetu „Kraków 2000”. Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego serii wydawniczej „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).
-Członek czynny PAU; wicedyrektor Wydziału III PAU 1995–2000; członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959 r.; członek Komitetu Hutnictwa PAN; członek 6 Rad Naukowych uczelnianych i przemysłowych; członek Konwentu Seniorów AGH od 1984 r. i wiceprzewodniczący 2002–2003; przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji i pracowników Wydziału 1990–1993; członek NOT 1958–1980 i wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem oraz członek Zarządu Głównego 1958–1960; członek honorowy Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; członek Komitetu „Kraków 2000”. Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego wyd. „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).
+W 1995 roku Senat AGH w uznaniu zasług dla AGH uhonorował go godnością doktora honoris causa.
 Humanista, znawca sztuki, a w szczególności archeologii językowej. Hobby: językoznawstwo porównawcze, kosmologia, turystyka górska, pływanie.
-=== Odznaczenia i nagrody ===
+==== Odznaczenia i nagrody ====
+[[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Srebrna Odznaka Miasta Krakowa, [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka Miasta Krakowa, [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], nagrody MOiSW, wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej.
+== Źródła do biogramu ==
+==== Książki ====
-[[Medal X-lecia Polski Ludowej]] (1955), [[Złoty Krzyż Zasługi]] (1956), Srebrna Odznaka Miasta Krakowa (1965), [[Krzyż Kawalerski OOP]] (1967), Złota Odznaka Miasta Krakowa (1972), [[Medal KEN]] (1974), nagrody MOiSW (1967–1973), wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej.
+* Edward Görlich. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 163
+* Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 252
+* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 58, 105, [foto]
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 102
+* Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w 70-lecie swojej działalności. Kraków 2019, s. 14, [foto]
+==== Artykuły ====
+* Bielański A. [et al.]: Kim jest profesor Edward Görlich. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 7-8
+* Chłopek J.: Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 132/133, s. 13, [24], [foto]
+* ''Dziennik Polski'' 2009, nr 161 (11–12 VII 2009), s. A10 [nekr.]
+* Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 9
+* Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. ''Szkło i Ceramika'' 1995, nr 4, s. 20-22, [foto]
+* Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. ''Materiały Ceramiczne'' 2004, t. 56, nr 3, s. 117
+* Kryś-Dyja A.: Kim jest profesor Edward Görlich. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 7-8
+* Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 6, [foto]
+* Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. ''Szkło i Ceramika'' 1995, nr 4, s. 22-23
+* Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 90, s. 7-8
+* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 19.04.1995], s. 1, 6
+* Stoch L.: Profesor Edward Görlich twórca oryginalnych koncepcji naukowych, 1914-2009. ''Materiały Ceramiczne'' 2012, t. 64, nr 1, s. 142-152, [foto]
+* Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa AGH prof. dr Edwardowi Görlichowi 14 czerwca 1995. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 18, s. 2, [foto]
-Źródło:
+==== Inne ====
-* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 17. s. 6–9
-* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 132/133. s. 13
-* Dziennik Polski 2009 nr 161 (11–12 VII 2009). s. A10 (nekrologi)
-* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice : Helion, cop. 2004. S. 102
+* Aleksandrowicz S. W.:  Edward Görlich [audycja radiowa]. [Prowadzący] red. J. Stępień. Kraków, Producent: Radio Kraków S.A. [wyemitowano 17.02.2019]. Dostępny w:  http://www.radiokrakow.pl/audycje/w-kregu-nauki/audycja-z-dn17022019-r/ [10.12.2019]
 {{DEFAULTSORT:Görlich, Edward }}
-[[Category:Uczeni]]
+[[Category:Biogramy]]
 [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]