Eduardo Frei Ruiz-Tagle: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|birth_date=24 czerwca 1942 | |birth_date=24 czerwca 1942 | ||
|fields=hydraulika | |fields=hydraulika | ||
|awards=Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej | |||
|dhc_year=1999 | |dhc_year=1999 | ||
|dhc_reason=za wybitne zasługi w dziele zbliżenia kulturalnego i naukowego między Chile i Polską | |dhc_reason=za wybitne zasługi w dziele zbliżenia kulturalnego i naukowego między Chile i Polską | ||
Linia 50: | Linia 51: | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się w Santiago 24 czerwca 1942 roku. Jest wychowankiem Uniwersidad de Chile, inżynierem budownictwa lądowego i wodnego ze specjalnością w zakresie hydrauliki. Zawód inżynierski uprawiał | Urodził się w Santiago 24 czerwca 1942 roku. Jest wychowankiem Uniwersidad de Chile, inżynierem budownictwa lądowego i wodnego ze specjalnością w zakresie hydrauliki. Zawód inżynierski uprawiał w latach 1969–1988, pracując w firmie Sigdo Koppers. | ||
Już | Już w czasach studenckich wstąpił do Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Prowadził kampanię wyborczą Eduardo Frei Montalva, swego ojca. W czasach dyktatury wojskowej walczył o przywrócenie wolnych wyborów. W 1989 roku został wybrany senatorem w Okręgu Santiago. Od 1991 roku przewodniczący Partii Chrześcijańskiej Demokracji. W 1994 roku objął stanowisko prezydenta Chile na sześcioletnią kadencję. | ||
Z jego inicjatywy zawarto polsko-chilijskie umowy o współpracy gospodarczo-handlowej, kulturalnej i naukowo-technicznej, nawiązano międzyuniwersyteckie kontakty z 14 polskimi uczelniami, w tym AGH (współpraca z Uniwersidad de la Serena, Uniwersidad Catolica de Antofagasta w obszarze geologii, wulkanologii i górnictwa). | Z jego inicjatywy zawarto polsko-chilijskie umowy o współpracy gospodarczo-handlowej, kulturalnej i naukowo-technicznej, nawiązano międzyuniwersyteckie kontakty z 14 polskimi uczelniami, w tym AGH (współpraca z Uniwersidad de la Serena, Uniwersidad Catolica de Antofagasta w obszarze geologii, wulkanologii i górnictwa). | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | |||
Krzyż Wielki Orderu Bernardo O’Higginsa (Chile), Wielki Order Króla Tomisława (Chorwacja), Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania), Komandor Order Słońca Peru, Wielki Łańcuch Orderu Sikatuny (Filipiny) i inne. | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 16:37, 16 lis 2016
Eduardo Frei Ruiz-Tagle | |
---|---|
Nazwisko | Frei Ruiz-Tagle |
Imię / imiona | Eduardo |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Data urodzenia | 24 czerwca 1942
|
Dyscyplina/specjalności | hydraulika
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1999 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne zasługi w dziele zbliżenia kulturalnego i naukowego między Chile i Polską |
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej |
Inż. Eduardo Frei Ruiz-Tagle (1942-)
Prezydent Chile w latach 1994-2000
Dyscyplina/specjalności: hydraulika
Nota biograficzna
Urodził się w Santiago 24 czerwca 1942 roku. Jest wychowankiem Uniwersidad de Chile, inżynierem budownictwa lądowego i wodnego ze specjalnością w zakresie hydrauliki. Zawód inżynierski uprawiał w latach 1969–1988, pracując w firmie Sigdo Koppers.
Już w czasach studenckich wstąpił do Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Prowadził kampanię wyborczą Eduardo Frei Montalva, swego ojca. W czasach dyktatury wojskowej walczył o przywrócenie wolnych wyborów. W 1989 roku został wybrany senatorem w Okręgu Santiago. Od 1991 roku przewodniczący Partii Chrześcijańskiej Demokracji. W 1994 roku objął stanowisko prezydenta Chile na sześcioletnią kadencję.
Z jego inicjatywy zawarto polsko-chilijskie umowy o współpracy gospodarczo-handlowej, kulturalnej i naukowo-technicznej, nawiązano międzyuniwersyteckie kontakty z 14 polskimi uczelniami, w tym AGH (współpraca z Uniwersidad de la Serena, Uniwersidad Catolica de Antofagasta w obszarze geologii, wulkanologii i górnictwa).
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Wielki Orderu Bernardo O’Higginsa (Chile), Wielki Order Króla Tomisława (Chorwacja), Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania), Komandor Order Słońca Peru, Wielki Łańcuch Orderu Sikatuny (Filipiny) i inne.
Bibliografia
Artykuły
- Doktorat Honorowy dla Prezydenta Chile. Biuletyn AGH 1999, nr 64, s. 29–36, [foto]
Inne
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH