Edmund Wilczkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”)
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
Linia 75: Linia 75:
Zmobilizowany do armii austriackiej 15 marca 1915 r., od maja 1916 do listopada 1918 walczył na froncie włoskim. Służył w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1920 roku, za co został odznaczony krzyżem Virtuti Militarii V kl.
Zmobilizowany do armii austriackiej 15 marca 1915 r., od maja 1916 do listopada 1918 walczył na froncie włoskim. Służył w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1920 roku, za co został odznaczony krzyżem Virtuti Militarii V kl.


== Odznaczenia i nagrody ==
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Virtuti Militarii]] V kl.; [[Złoty Krzyż Zasługi]]
[[Krzyż Virtuti Militarii]] V kl.; [[Złoty Krzyż Zasługi]]



Wersja z 15:47, 15 sty 2016

Edmund Wilczkiewicz
Edmund Wilczkiewicz.jpg
Nazwisko Wilczkiewicz
Imię / imiona Edmund
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 14 listopada 1891
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 5 kwietnia 1946
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geodezja
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Inżynierii AG (1945-1946)
Wydział Wydział Inżynierii


Odznaczenia i nagrody Krzyż Virtuti Militarii, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydziały Politechniczne - Wydział Inżynierii19451946


Prof. dr inż. Edmund Wilczkiewicz (1891–1946)

Specjalność: geodezja

Nota biograficzna

Urodził się 14 listopada 1891 r. w Krakowie. Zmarł 5 kwietnia 1946 r., pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Politechnice w Wiedniu i na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej.

W 1932 r. po obronie pracy doktorskiej, zajął się konstrukcją przyrządów fotogrametrycznych. W 1937 r. habilitował się jako pierwszy docent miernictwa i fotogrametrii Politechniki Lwowskiej. W tym samym roku został mianowany prof. nadzw.

Po studiach został asystentem w I Katedrze Miernictwa, po roku pracy został adiunktem, oraz zastępcą kierownika Katedry. Prowadził wykłady z fotogrametrii. W 1937 roku objął kierownictwo II Katedry Miernictwa. W latach 1938/39 był Dziekanem Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej.

Od lipca 1945 r. związany z Akademią Górniczą. Tutaj uczestniczył w organizowaniu Wydziałów Politechnicznych. Na Wydziale Inżynierii, którego był dziekanem w r. akad. 1945/46, objął kierownictwo Katedry Miernictwa.

Pozostawił dwie przygotowane do opublikowania prace; jedną jest rękopis podręcznika "Fotogrametria", drugą - opis pełnoautomatycznego przetwornika - ostatniej konstrukcji. Artykuł z opisem przetwornika opublikowany został w nr 11/12 "Przeglądu Geodezyjnego" z 1946 r.. W tym samym numerze opublikowano również fragment rozdziału podręcznika "Fotogrametria" nt. anaglifów. Uczestniczył w międzynarodowych kongresach fotogrametrycznych w l. 1930, 1934 i 1938.

Od 1924 r. należał do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie.

Zmobilizowany do armii austriackiej 15 marca 1915 r., od maja 1916 do listopada 1918 walczył na froncie włoskim. Służył w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1920 roku, za co został odznaczony krzyżem Virtuti Militarii V kl.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Virtuti Militarii V kl.; Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. s. 214–216, portr.
  • Słownik biograficzny techników polskich. T. 17. Warszawa 2006. s. 171–173, portr.