Dionizy Korol: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 62: Linia 62:


Od 1945 roku pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach jako kierownik centralnego laboratorium, później dyrektor pionu i zastępca naczelnego dyrektora do spraw przeróbki mechanicznej.
Od 1945 roku pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach jako kierownik centralnego laboratorium, później dyrektor pionu i zastępca naczelnego dyrektora do spraw przeróbki mechanicznej.


Od 30 czerwca 1954 roku profesor nadzwyczajny.
Od 30 czerwca 1954 roku profesor nadzwyczajny.

Wersja z 16:15, 16 maj 2017

Dionizy Korol
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Korol
Imię / imiona Dionizy
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 7 października 1896
Miejsce urodzenia Bitków
Data śmierci 20 września 1982
Miejsce śmierci Jastrzębie-Zdrój
Dyscyplina/specjalności górnictwo
Wydział Wydział Górnictwa



Prof. nadzw. mgr inż. Dionizy Korol (1896–1982)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 7 października 1896 roku w Bitkowie. Zmarł 20 września 1982 roku w Jastrzębiu-Zdroju.


Pracował zawodowo od 1912 roku. Początkowo jako robotnik w kopalniach ropy naftowej w Zagłębiu Borysławskim. W latach 1924 - 1927 był górnikiem w kopalni "Czeladź", a w latach 1927 - 1928 pracował w zakładzie przeróbczym kopalni "Dębieńsko".

Od 1921 roku studiował w na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Studia ukończył w 1933 roku - praca dyplomowa u profesora W. Budryka.

Od 1929 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej Wydziału Górniczego AG. Następnie starszy asystent w latach 1933–35, adiunkt w latach 1935–39.

W latach 1940 - 1945 pracował w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Ponadto w latach 1942-1945 kierownik oddziału przeróbki mechanicznej w Zakładzie Badawczym w Krakowie.

Od 1945 roku pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach jako kierownik centralnego laboratorium, później dyrektor pionu i zastępca naczelnego dyrektora do spraw przeróbki mechanicznej.

Od 30 czerwca 1954 roku profesor nadzwyczajny.

W latach 1966 - 1969 był samodzielnym pracownikiem naukowym.

Od 1 stycznia 1970 roku na emeryturze.

Opublikował wiele prac z zakresu przeróbki mechanicznej węgla.

Bibliografia

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 85

Artykuły

  • Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (3). Przegląd Górniczy 1988, T. 44, nr 11-12, s. 35-36