Danuta Maria Kisielewska: Różnice pomiędzy wersjami

Danuta Maria Kisielewska
Nazwisko	Kisielewska
Imię / imiona	Danuta Maria
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	19 listopada 1942
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	Fizyka, Fizyka cząstek elementarnych
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999)
Wydział	Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 11:15, 14 gru 2018

Prof. dr hab. Danuta Maria Kisielewska (1942-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka cząstek elementarnych

Nota biograficzna

Urodziła się 19 listopada 1942 roku w Krakowie.

W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w Instytucie Techniki Jądrowej Akademii Górniczo–Hutniczej. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza.

Stopień doktora uzyskała w 1972 roku, a stopień doktora habilitowanego w 1985 roku nadała jej rada wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. 15 lutego 1991 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH, a 27 grudnia tego roku tytuł profesora nauk fizycznych.

W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów (1990 - 1993, 1999 - 2002 i 2002 - 2006), kierownikiem Katedry Oddziaływam i Detekcji Cząstek WFiIS (2006 - 2010), dziekanem Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1996, 1996-1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012), przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych.

W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.

Z jej inicjatywy zespół z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej przystąpił do prac związanych z budową akceleratora i detektorów dla eksperymentu ATLAS, a także prowadził badania w kolaboracji ponad 200 laboratoriów świata.

W 1967 roku odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 roku i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.

Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN).

W działalności poza uczelnianej była: przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.

Jest autorem i współautorem ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność naukową uzyskała trzy nagrody Państwowej Agencji Atomistyki, dwie nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym jedną za całokształt) i ponad 20 nagród rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/kisielewska-danuta-01533

Źródła do biogramu

Książki

Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 39, [foto]
Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 25, 43, 48, 64, [foto]
Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 20, 22, 24, 42, 45, 53, 60, 70, 72, 83
Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, 62, [foto]
[Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 188
[Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
[Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 149, [foto]

Inne

Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. Danuta Kisielewska [online] [przeglądany 6.12.2018]. Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-danuta-kisielewska/

stan na dzień 5.12.2018

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 |birth_date=19 listopada 1942
 |birth_place=Kraków
+|fields=Fizyka, Fizyka cząstek elementarnych
 |function=Dziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999)
 |faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
@@ Linia 22: / Linia 23: @@
 |Rok_do=1999
 }}
-Prof. dr hab. '''Danuta Maria Kisielewska''' (1942-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Prof. dr hab. '''Danuta Maria Kisielewska''' (1942-)
 Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka cząstek elementarnych
@@ Linia 32: / Linia 33: @@
 W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
-w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] Akademii Górniczo–Hutniczej. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ.
+w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] Akademii Górniczo–Hutniczej. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza.
-Stopień doktora uzyskała w 1972 roku, a stopień doktora habilitowanego w 1985 roku nadała jej rada wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. W 1991 roku uzyskała tytuł profesora nauk fizycznych.
+Stopień doktora uzyskała w 1972 roku, a stopień doktora habilitowanego w 1985 roku nadała jej rada wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. 15 lutego 1991 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH, a 27 grudnia tego roku tytuł profesora nauk fizycznych.
-W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów, dziekanem Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012) i przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych, przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.
+W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów  (1990 - 1993, 1999 - 2002 i 2002 - 2006),  kierownikiem Katedry Oddziaływam  i Detekcji Cząstek WFiIS (2006 - 2010), dziekanem [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej|Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej]] (1993–1996, 1996-1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012),                                                 przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych.
 W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.
@@ Linia 44: / Linia 45: @@
 W 1967 roku odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 roku i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.
 Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN).
+W działalności poza uczelnianej była: przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.
 Jest autorem i współautorem ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych.
-...................
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
@@ Linia 62: / Linia 61: @@
 ==== Książki ====
+* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 39, [foto]
+* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 25, 43, 48, 64, [foto]
+* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 20, 22, 24, 42, 45, 53, 60, 70, 72, 83
 * Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, 62, [foto]
 * [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 188
@@ Linia 68: / Linia 69: @@
 * [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 149, [foto]
-==== Artykuły ====
 ==== Inne ====
-* https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-danuta-kisielewska/
+* Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. Danuta Kisielewska [online] [przeglądany 6.12.2018]. Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-danuta-kisielewska/