Czesław Kuźniar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Sucha Podhalańska
|birth_place=Sucha Podhalańska
|death_date=26 sierpnia 1955
|death_date=26 sierpnia 1955
|fields=geologia
|fields=geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Górniczy
|name=Czesław Kuźniar
|name=Czesław Kuźniar
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 55: Linia 55:


Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.
Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.


Źródło:
Źródło:

Wersja z 10:20, 19 sty 2015

Czesław Kuźniar
Czeslaw Kuzniar.jpg
Nazwisko Kuźniar
Imię / imiona Czesław
Tytuły / stanowiska Doc. dr
Data urodzenia 15 lutego 1889
Miejsce urodzenia Sucha Podhalańska
Data śmierci 26 sierpnia 1955
Dyscyplina/specjalności geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne
Wydział Wydział Górniczy



Doc. dr Czesław Kuźniar (1889–1955)

Specjalność: geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne

Życiorys

Urodził się 15 lutego 1889 roku w Suchej Podhalańskiej. Zmarł 26 sierpnia 1955 roku. Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Studiował geologię na UJ (1907-1912) oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu (1912). W 1913 r. wydał pracę „Skały osadowe tatrzańskie”, za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii. W 1913 r. wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego PIG-u. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.

W 1926 r. habilitował się na AG na Wydziale Górniczym. W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na PW.

Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.


Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 121–122