Czesław Kalata
| Czesław Kalata | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kalata | ||||||||
| Imię / imiona | Czesław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. mgr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 10 maja 1901 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Jordanowice | ||||||||
| Data śmierci | 17 grudnia 1964 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Odlewnictwa AGH (1953–1957) | ||||||||
| Wydział | Wydział Odlewnictwa
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP | ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. mgr inż. Czesław Kalata (1901–1964)
Specjalność: odlewnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 10 maja 1901 roku w Jordanowicach woj. warszawskie. Zmarł w 17 grudnia 1964 roku w Krakowie.
W 1926 r. ukończył Wydział Chemii na Politechnice Warszawskiej. Pracował w przemyśle początkowo w Fabryce „L. Zieleniewski”, później jako dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Odlewniczego w Krakowie.
Od 1945 r. związany z AGH, kiedy to rozpoczął wykłady z „odlewnictwa” na ówczesnym Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych AG, późniejszym Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W latach 1956–1963 pełnił tam funkcję kierownika Katedry Metaloznawstwa. W 1946 r. wykładał: formowanie, modelarstwo i odlewnictwo żelaza wysokojakościowego w Sekcji Odlewniczej Wydziału Hutniczego AGH. W 1952 r. został mianowany zastępcą profesora, w latach 1951/53 pełnił obowiązki zastępcy organizatora Wydziału Odlewnictwa, w 1953 r. został dziekanem tego Wydziału. W 1954 r. otrzymał tytuł naukowy docenta, a w 1948 r. profesora nadzw. na Wydziale Odlewnictwa. Początkowo był Kierownikiem Zakładu Żeliwa Wysokojakościowego, a następnie Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Żeliwa. Uruchomił tutaj odlewnię doświadczalną, miało to decydujące znaczenie dla rozwoju katedry, przyśpieszyło wykonanie prac doktorskich, habilitacyjnych i innych. W ostatnich latach swojego życia wykładał przedmiot metalurgia i odlewnictwo żeliwa. W 1950 r. został powołany na członka Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa, a od 1955 r. na jej przewodniczącego, funkcję tę pełnił do śmierci.
Jest autorem wielu publikacji z zakresu odlewnictwa żeliwa wysokojakościowego, procesu żeliwiakowego, które ukazały się w czasopismach technicznych i naukowych. Opracował wiele skryptów i pomocy dydaktycznych dla studentów. Zorganizował pierwsze 6-miesięczne Studium Podyplomowe na Wydziale Odlewnictwa AGH, przeznaczone dla magistrów inżynierów z długoletnią praktyką przemysłową.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 101–106