Czesław Franciszek Peche: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Magdalenka
|death_place=Magdalenka
|fields=ekonomia
|fields=ekonomia
|function=Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu  (1931–1938)
|awards=Polonia Restituta
|awards=Polonia Restituta
|dhc_year=1935
|dhc_year=1935
Linia 49: Linia 48:
}}
}}
Inż. '''Czesław Franciszek Peche''' (1892–1942)
Inż. '''Czesław Franciszek Peche''' (1892–1942)
'''Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu  (1931–1938)'''


Dyscyplina/specjalności: ekonomia
Dyscyplina/specjalności: ekonomia
Linia 80: Linia 81:
{{DEFAULTSORT:Peche, Czesław }}
{{DEFAULTSORT:Peche, Czesław }}
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 11:43, 15 wrz 2016

Czesław Franciszek Peche
Czeslaw Peche.jpg
Nazwisko Peche
Imię / imiona Czesław Franciszek
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 21 marca 1892
Miejsce urodzenia Rudniki
Data śmierci 28 maja 1942
Miejsce śmierci Magdalenka
Dyscyplina/specjalności ekonomia


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1935
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla górnictwa
Odznaczenia i nagrody Polonia Restituta

Inż. Czesław Franciszek Peche (1892–1942)

Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu (1931–1938)

Dyscyplina/specjalności: ekonomia

Nota biograficzna

Urodził się 21 marca 1982 roku w Rudnikach (pow. wieluński). Rozstrzelany 28 maja 1942 roku w Magdalence, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

W 1912 roku zapisał się na uniwersytet w Kazaniu, ale ze względu na trudności finansowe przeniósł się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który, po licznych przerwach, ukończył w 1925 roku. Od 1919 roku zaczął pracować w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (początkowo jako urzędnik, potem referent, kierownik sekretariatu, wreszcie dyrektor).

Czynnie uczestniczył w realizacji polityki państwa wobec karteli naftowego i węglowego (brał udział w rokowaniach, uczestniczył jako mediator w organizacji syndykatu przemysłu naftowego, wystąpił z inicjatywą wydania przez Sejm ustawy, pozwalającej na przymusowe zorganizowanie przemysłu naftowego). W latach 1934–1937 brał udział w rokowaniach międzynarodowych dotyczących eksportu węgla polskiego. W 1938 roku przeszedł na emeryturę, następnie objął stanowisko prezesa zarządu Zakładów Samochodowych Wspólnoty Interesów S.A.

Był jednym z współzałożycieli, a w latach 1921–1938 redaktorem naczelnym, tygodnika „Przemysł i Handel” (od 1930 roku wydawanego pt. „Polska Gospodarcza”). Brał udział w wydawaniu „The Polish Economist”. Był autorem licznych artykułów.

W 1935 roku uzyskał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla górnictwa.

We wrześniu 1939 roku ewakuował się na wschód, ale w październiku powrócił do Warszawy. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Aresztowany w 1942 roku pod zarzutem odniemczania przedsiębiorstw na Górnym Śląsku w latach trzydziestych, został osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w Magdalence.

Odznaczenia i nagrody

Polonia Restituta III klasy, Polonia Restituta IV klasy, Order Korony Belgijskiej III kl.

Bibliografia

Książki

  • Polski Słownik Biograficzny. T. 25/3, z. 106 : Padło Jan - Piątkiewicz Aleksander. Wrocław 1980, s. 535-536
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. [AGH]. Kraków 1994, s. 24, [foto]

Artykuły

  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18