Bronisław Jan Barchański
| Bronisław Jan Barchański | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Barchański | ||||||||
| Imię / imiona | Bronisław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 20 kwietnia 1941 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Orzegów
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo, projektowanie i budowa kopalń, budownictwo podziemne, ekologia zasobów naturalnych | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor ds. Kształcenia AGH (1996-2002) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||
| |||||||||
biogram będzie uzupełniony
Prof. zw. dr hab. inż. Bronisław Jan Barchański (1941–)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, projektowanie i budowa kopalń, budownictwo podziemne, ekologia zasobów naturalnych
Nota biograficzna
Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.
W 1968 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH. Po ukończeniu studiów 1 października 1968 r. został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej. Pracę doktorską obronił w 1975 r. Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń i w 1989 r. obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 r. powołany na stanowisko docenta a w 1992 r. na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. Tytuł profesora otrzymał w 1997 r.
Prodziekan Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektor ds. Kształcenia AGH (1996-2002)
Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.
Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. w latach 1975 – 1990 był członkiem Zarządu Głównego SiTG w Katowicach oraz v-ce Prezesem ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku jest członkiem sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice. W latach 1996 r. – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Ponadto Członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN (od 1990 r.), Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria – (od 1991 r.), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia – (od 1992 r.), European Association of Mining Professors – W. Brytania – (od 1998 r.).
Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 250-lecia).
Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców).
Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych Uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN
Odznaczenia i nagrody
Za działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną otrzymał 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH. Srebrny Krzyż Zasługi (1976), Złoty Krzyż Zasługi (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000), Medal Edukacji Narodowej (2002), Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola- medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.