Bronisław Jan Barchański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 36 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Barchański
|family-name=Barchański
|given-name=Bronisław
|given-name=Bronisław Jan
|additional-name=Jan
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|image=Bronisław Jan Barchański.jpg
|image=Bronisław Jan Barchański.jpg
Linia 11: Linia 10:
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej,
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej,
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1990
|Rok_od=1990
|Rok_do=1993
|Rok_do=1993
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor ds. Kształcenia
|Stanowisko=Prorektor ds. Kształcenia
|Jednostka=AGH
|Jednostka=AGH
Linia 24: Linia 21:
|Rok_do=2002
|Rok_do=2002
}}
}}
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. zw. dr hab. inż. '''Bronisław Jan Barchański''' (1941–)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Bronisław Jan Barchański''' (1941–)


Linia 34: Linia 29:
Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.
Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.


W 1968 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH.
W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH.
Po ukończeniu studiów 1 października 1968 r. został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej. Pracę doktorską obronił w 1975 r.  Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń i w 1989 r. obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 r. powołany na stanowisko docenta a w 1992 r. na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. Tytuł profesora otrzymał w 1997 r.
Po ukończeniu studiów i odbytym stażu przemysłowym w kraju i za granicą 1 października 1968 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]].  


Prodziekan Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektor ds. Kształcenia AGH (1996-2002)
Pracę doktorską obronił w 1975 roku.  Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń. W 1989 roku obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 roku powołany na stanowisko docenta, a w 1992 roku na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.  W 1997 roku został mianowany profesorem tytularnym, by w  2003 roku zostać profesorem zwyczajnym.
 
Pełnił m.in. funkcję Kierownika Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Przemyśle (2004-2005), Prodziekana Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektora ds. Kształcenia AGH (1996-2002). Był pełnomocnikiem Rektora ds. Praktyk Zagranicznych, członkiem Senatu AGH oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych w Polsce.


Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.
Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.


Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. w latach 1975 – 1990 był członkiem Zarządu Głównego SiTG w Katowicach oraz v-ce Prezesem ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku jest członkiem sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice.
Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. członek Zarządu Głównego SiTG w Katowicach (1975 – 1990) oraz v-ce Prezes ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku członek sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice.
W latach 1996 r. – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Ponadto Członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN  (od 1990 r.),  Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria (od 1991 r.), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia (od 1992 r.), European Association of Mining Professors – W. Brytania (od 1998 r.).
W latach 1996 – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek - założyciel Stowarzyszenia Rodzin Katolickich w Archidiecezji Krakowskiej oraz członek Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy. 15 października 2016 r został powołany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę do Narodowej Rady Rozwoju (sekcja „gospodarka, praca, przedsiębiorczość”). Ponadto członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN  (od 1990 roku),  Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria (od 1991 roku), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia (od 1992 roku), European Association of Mining Professors – W. Brytania (od 1998 roku).


Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Acapulco, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 200-lecia).


Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 250-lecia).
Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców).  
Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców).  
Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych Uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN
Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN).


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Za działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną otrzymał 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH.
 
Srebrny Krzyż Zasługi (1976), Złoty Krzyż Zasługi (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000), Medal Edukacji Narodowej (2002), Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola- medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.  
[[Srebrny Krzyż Zasługi]] (1976), [[Złoty Krzyż Zasługi]] (1984), [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (2000), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (2002), 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH. Ponadto Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola - medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.  


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/barchanski-bronislaw-01735


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==


==== Książki ====
==== Książki ====
* Barchański B.: Symbioza Ojca Świętego Jana Pawła II ze społecznością górniczą Małopolski. W: Polski górnik został świętym : 27 kwietnia 2014. Gwarek Karol Wojtyła Poczet Gwarków Śląskich. Z. 8. Katowice 2014, s. 15-136, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A-Ż. red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2006
==== Artykuły ====
* Barchański B.: Odnowienie immatrykulacji po 50 latach dla rocznika 1960/61 w dniu 17 września 2010. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 34, s. 15-16
* Ludzie AGH : rozm. z prof. Bronisławem Barchańskim, prorektorem AGH do Spraw Kształcenia Studentów. Rozm. E. Konieczna. ''Miesiąc w Krakowie'' 1998, nr 3, s. 70-74, [foto]
* Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 138-139
* Mamy komplet prorektorów : Prorektor ds Kształcenia dr hab. inż. Bronisław Barchański - prof. nadzw., Prorektor ds Ogólnych - prof. dr hab. inż. Andrzej Gołaś, Prorektor ds Nauki - prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 37, s. 17, [foto]
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134-277
* Nowe władze AGH na kadencję 1999-2002. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1999, nr 69, s. 2, 35 [foto]
* Pierzchała H., Barchański B.: Profesorowie Akademii Górniczej w „Sonderaktion Krakau” – „Akcji Specjalnej Kraków” : oryginalny tekst wystąpienia Prof. H. Pierzchały do studentów 4 czerwca 2013 r. ''Biuletyn AGH'' 2013, nr 70, s. 31-37
* Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. ''Vivat Akademia : AGH'' 2016, nr 15, s. 10-11 [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999
* Wiktor-Sułkowska A.: Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. ''Biuletyn AGH'' 2015, nr 96, s. 14
====Inne====
* Informacje od prof. dr. hab. inż. Bronisława Barchańskiego [foto]
* Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. inż. Bronisław Barchański [online] [przeglądany 5.12.2018]. Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-inz-bronislaw-barchanski/
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 03.07.2018</span>'''''


*


==== Artykuły ====
{{DEFAULTSORT:Barchański, Bronisław Jan}}  
{{DEFAULTSORT:Barchański, Bronisław Jan}}  
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 15:32, 15 sty 2021

Bronisław Jan Barchański
Bronisław Jan Barchański.jpg
Nazwisko Barchański
Imię / imiona Bronisław Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 kwietnia 1941
Miejsce urodzenia Orzegów


Dyscyplina/specjalności górnictwo, projektowanie i budowa kopalń, budownictwo podziemne, ekologia zasobów naturalnych
Pełnione funkcje Prorektor ds. Kształcenia AGH (1996-2002)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
Prorektor ds. KształceniaAGH19962002

Prof. zw. dr hab. inż. Bronisław Jan Barchański (1941–)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, projektowanie i budowa kopalń, budownictwo podziemne, ekologia zasobów naturalnych

Nota biograficzna

Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.

W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH. Po ukończeniu studiów i odbytym stażu przemysłowym w kraju i za granicą 1 października 1968 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej Wydziału Górniczego.

Pracę doktorską obronił w 1975 roku. Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń. W 1989 roku obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 roku powołany na stanowisko docenta, a w 1992 roku na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. W 1997 roku został mianowany profesorem tytularnym, by w 2003 roku zostać profesorem zwyczajnym.

Pełnił m.in. funkcję Kierownika Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Przemyśle (2004-2005), Prodziekana Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektora ds. Kształcenia AGH (1996-2002). Był pełnomocnikiem Rektora ds. Praktyk Zagranicznych, członkiem Senatu AGH oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych w Polsce.

Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.

Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. członek Zarządu Głównego SiTG w Katowicach (1975 – 1990) oraz v-ce Prezes ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku członek sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice. W latach 1996 – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek - założyciel Stowarzyszenia Rodzin Katolickich w Archidiecezji Krakowskiej oraz członek Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy. 15 października 2016 r został powołany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę do Narodowej Rady Rozwoju (sekcja „gospodarka, praca, przedsiębiorczość”). Ponadto członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN (od 1990 roku), Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria (od 1991 roku), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia (od 1992 roku), European Association of Mining Professors – W. Brytania (od 1998 roku).

Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Acapulco, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 200-lecia).

Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców). Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN).

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi (1976), Złoty Krzyż Zasługi (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002), 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH. Ponadto Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola - medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/barchanski-bronislaw-01735

Źródła do biogramu

Książki

  • Barchański B.: Symbioza Ojca Świętego Jana Pawła II ze społecznością górniczą Małopolski. W: Polski górnik został świętym : 27 kwietnia 2014. Gwarek Karol Wojtyła Poczet Gwarków Śląskich. Z. 8. Katowice 2014, s. 15-136, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A-Ż. red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2006

Artykuły

  • Barchański B.: Odnowienie immatrykulacji po 50 latach dla rocznika 1960/61 w dniu 17 września 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 34, s. 15-16
  • Ludzie AGH : rozm. z prof. Bronisławem Barchańskim, prorektorem AGH do Spraw Kształcenia Studentów. Rozm. E. Konieczna. Miesiąc w Krakowie 1998, nr 3, s. 70-74, [foto]
  • Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 138-139
  • Mamy komplet prorektorów : Prorektor ds Kształcenia dr hab. inż. Bronisław Barchański - prof. nadzw., Prorektor ds Ogólnych - prof. dr hab. inż. Andrzej Gołaś, Prorektor ds Nauki - prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 37, s. 17, [foto]
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134-277
  • Nowe władze AGH na kadencję 1999-2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 69, s. 2, 35 [foto]
  • Pierzchała H., Barchański B.: Profesorowie Akademii Górniczej w „Sonderaktion Krakau” – „Akcji Specjalnej Kraków” : oryginalny tekst wystąpienia Prof. H. Pierzchały do studentów 4 czerwca 2013 r. Biuletyn AGH 2013, nr 70, s. 31-37
  • Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. Vivat Akademia : AGH 2016, nr 15, s. 10-11 [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999
  • Wiktor-Sułkowska A.: Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. Biuletyn AGH 2015, nr 96, s. 14


Inne

  • Informacje od prof. dr. hab. inż. Bronisława Barchańskiego [foto]


stan na dzień 03.07.2018