Bolesław Stefan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Stefan
|family-name=Stefan
|given-name=Bolesław
|given-name=Bolesław
|honorific-prefix=Doc.
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|image=Boleslaw_Stefan.jpg
|image=Boleslaw_Stefan.jpg
|birth_date=24 maja 1908
|birth_date=24 maja 1908
Linia 59: Linia 59:
|Rok_do=1954
|Rok_do=1954
}}
}}
Doc. '''Bolesław Stefan''' (1908–1996)
Doc. dr inż. '''Bolesław Stefan''' (1908–1996)


Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn ceramicznych
Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn ceramicznych
Linia 68: Linia 68:


W 1939 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. W czasie studiów pracował jako rysownik i projektant w lwowskich firmach instalacyjnych i samochodowych. W 1942 roku przeniósł się do Krakowa.
W 1939 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. W czasie studiów pracował jako rysownik i projektant w lwowskich firmach instalacyjnych i samochodowych. W 1942 roku przeniósł się do Krakowa.
W 1968 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Górniczym AGH.


W 1946 roku podjął pracę w Akademii Górniczej  na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Maszynoznawstwa na [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziale Elektromechanicznym]]. W 1950 roku awansował na stanowisko adiunkta, w 1952 roku otrzymał tytuł zastępcy profesora. W 1953 roku objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa Ceramicznego na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]]. W latach 1953–1954 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1954–1956 dziekana Wydziału Ceramicznego. W 1961 roku przeszedł na stanowisko starszego wykładowcy.
W 1946 roku podjął pracę w Akademii Górniczej  na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Maszynoznawstwa na [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziale Elektromechanicznym]]. W 1950 roku awansował na stanowisko adiunkta, w 1952 roku otrzymał tytuł zastępcy profesora. W 1953 roku objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa Ceramicznego na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]]. W latach 1953–1954 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1954–1956 dziekana Wydziału Ceramicznego. W 1961 roku przeszedł na stanowisko starszego wykładowcy.


Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1963 roku, a w 1967 otrzymał tytuł docenta. Od 1969 roku kierował Zakładem Ogólnego Maszynoznawstwa i Eksploatacji Maszyn Ceramicznych działającego w Instytucie Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki. W 1971 roku przeszedł na stanowisko kierownika Zakładu Doświadczalnego Budowy Maszyn, Aparatury i Układów Automatycznych w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki. W 1978 roku przeszedł na emeryturę.
W 1967 roku otrzymał tytuł docenta. Od 1969 roku kierował Zakładem Ogólnego Maszynoznawstwa i Eksploatacji Maszyn Ceramicznych działającego w Instytucie Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki. W 1971 roku przeszedł na stanowisko kierownika Zakładu Doświadczalnego Budowy Maszyn, Aparatury i Układów Automatycznych w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki. W 1978 roku przeszedł na emeryturę.


Głównym nurtem działalności była budowa i eksploatacja maszyn dla przemysłu ceramicznego, a szczególnie tłoczarek pasmowych. Z tego zakresu opublikował 20 prac i 8 skryptów.
Głównym nurtem działalności była budowa i eksploatacja maszyn dla przemysłu ceramicznego, a szczególnie tłoczarek pasmowych. Z tego zakresu opublikował 20 prac i 8 skryptów.
Linia 84: Linia 86:
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały z konferencji : Kraków, czerwiec 2002. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 239, [foto]
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały z konferencji : Kraków, czerwiec 2002. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 239, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Cereamiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 29-30
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Cereamiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 29-30
==== Inne ====
* Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej BG AGH), rek. 67




{{DEFAULTSORT:Stefan, Bolesław }}
{{DEFAULTSORT:Stefan, Bolesław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 12:22, 18 lip 2016

Bolesław Stefan
Boleslaw Stefan.jpg
Nazwisko Stefan
Imię / imiona Bolesław
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 24 maja 1908
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 25 listopada 1996
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn ceramicznych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Ceramicznego (1954-1956)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Ceramiczny19531954
DziekanWydział Ceramiczny19541956


Doc. dr inż. Bolesław Stefan (1908–1996)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn ceramicznych

Nota biograficzna

Urodził się 24 marca 1908 roku we Lwowie. Zmarł 25 listopada 1996 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1939 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. W czasie studiów pracował jako rysownik i projektant w lwowskich firmach instalacyjnych i samochodowych. W 1942 roku przeniósł się do Krakowa.

W 1968 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Górniczym AGH.

W 1946 roku podjął pracę w Akademii Górniczej na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Maszynoznawstwa na Wydziale Elektromechanicznym. W 1950 roku awansował na stanowisko adiunkta, w 1952 roku otrzymał tytuł zastępcy profesora. W 1953 roku objął kierownictwo Katedry Maszynoznawstwa Ceramicznego na Wydziale Ceramicznym. W latach 1953–1954 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1954–1956 dziekana Wydziału Ceramicznego. W 1961 roku przeszedł na stanowisko starszego wykładowcy.

W 1967 roku otrzymał tytuł docenta. Od 1969 roku kierował Zakładem Ogólnego Maszynoznawstwa i Eksploatacji Maszyn Ceramicznych działającego w Instytucie Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki. W 1971 roku przeszedł na stanowisko kierownika Zakładu Doświadczalnego Budowy Maszyn, Aparatury i Układów Automatycznych w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki. W 1978 roku przeszedł na emeryturę.

Głównym nurtem działalności była budowa i eksploatacja maszyn dla przemysłu ceramicznego, a szczególnie tłoczarek pasmowych. Z tego zakresu opublikował 20 prac i 8 skryptów.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP


Bibliografia

Książki

  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały z konferencji : Kraków, czerwiec 2002. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 239, [foto]
  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Cereamiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 29-30

Inne

  • Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej BG AGH), rek. 67