Bogdan Dżegniuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Nie podano opisu zmian
Linia 62: Linia 62:
Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym.
Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym.


Należał do następujących organizacji: PAN — czł. Komitetu Górnictwa, SITG.
Należał do następujących organizacji: PAN — członek Komitetu Górnictwa, SITG.


Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów.
Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów.

Wersja z 09:25, 7 lip 2016

Bogdan Dżegniuk
Bogdan Dzegniuk.jpg
Nazwisko Dżegniuk
Imię / imiona Bogdan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 9 lipca 1923
Miejsce urodzenia Tczew
Data śmierci 16 marca 2009
Dyscyplina/specjalności geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych)
Pełnione funkcje wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej AGH
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Bogdan Dżegniuk (1923–2009)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych)


Nota biograficzna

Urodził się 9 lipca 1923 roku w Tczewie. Zmarł 16 marca 2009 roku i został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.

Absolwent AGH w Krakowie (1951). W 1963 roku uzyskał stopień doktora na AGH, a następnie w 1975 — dr hab. Od 1988 profesor (tytuł).

Profesor Katedry Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej AGH. Przed emeryturą pełnił stanowiska: kierownik Zakładu Badań Górotworu na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1976–1992; wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej. Nauczyciel akademicki, wychowawca wielu pokoleń geodetów górniczych; wypromował 4 doktorów.

Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym.

Należał do następujących organizacji: PAN — członek Komitetu Górnictwa, SITG.

Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Ministra, Złota Odznaka „Zasłużony dla województwa Katowickiego”, Dyrektor Górniczy


Bibliografia

Książki

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 79, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2009, nr 67 (20 III 2009), s. A11 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2009, nr 71 (25 III 2009), s. A10 [nekr.]