Antoni Stanisław Kleczkowski

Z Historia AGH
Antoni Stanisław Kleczkowski
Nazwisko Kleczkowski
Imię / imiona Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 5.05.1922 Poznań
Data śmierci 19.01.2008 Kraków
Miejsce śmierci Kraków — Cmentarz Rakowicki — Aleja Zasłużonych
Dyscyplina/specjalności nauki historyczne (historia nauki), górnictwo i geologia inżynierska (hydrogeologia)



Odznaczenia i nagrody Medal Przyjaźni Chińskiej Republiki Ludowej (1960), Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1962), Złoty Krzyż Zasługi (1968), Krzyż Kawalerski OOP (1972), Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla m. Krakowa” (1976), Krzyż Komandorski OOP (1993), Medal Leopolda von Bucha (najwyższe odznaczenie nadawane cudzoziemcom przez Niemieckie Towarzystwo Geologiczne) (1998), siedmiokrotnie nagrody resortowe I stopnia, nagroda Sekretarza Naukowego PAN.
FunkcjeGdzieoddo
RektorAGH19811987

Prof. zw. dr hab. inż. Antoni Stanisław Kleczkowski (1922–2006)

Specjalność: nauki historyczne (historia nauki), górnictwo i geologia inżynierska (hydrogeologia)

Urodził się 5 maja 1922 roku w Poznaniu. Zmarł 19 stycznia 2006 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Alei Zasłużonych. Studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1950 r. uzyskał dyplom mgr inż. geologa na Akademii, a w 1951 r. dyplom mgr filozofii z zakresu geologii i paleontologii na UJ. Doktor AGH — 1958, doktor habilitowany — 1963, prof. (tytuł) — 1972, prof. zwyczajny (tytuł) — 1979.

W 1987 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Ecole Polytechnique de Mons (Belgia), a w 1994 roku tytuł doktora honoris causa AGH.

Jeszcze w czasie studiów, w 1946 r., podjął pracę w Akademii Górniczej jako młodszy asystent w Zakładzie Mineralogii i Petrografii, od 1951 r. jako starszy asystent, a następnie adiunkt w Zakładzie Geologii Ogólnej. Równocześnie, w latach 1955–1956 prowadził zajęcia z geologii technicznej dla geologów na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1958 — 1960 pracował jako specjalista i kierownik polskiej grupy geologicznej w Chińskiej Republice Ludowej, prowadząc prace z zakresu hydrogeologii i geologii inżynierskiej. Po powrocie do kraju w 1960 r. objął obowiązki adiunkta w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH. W 1965 r. został mianowany kierownikiem Zakładu Hydrogeologii Kopalnianej w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH, a w 1967 r. objął kierownictwo nowo utworzonej Katedry Hydrogeologii. W latach 1969–1981 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora i dyrektora Instytutu Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej. W roku 1981 został powołany na stanowisko rektora Akademii Górniczo-Hutniczej i funkcję tę pełnił do 1987 roku. W 1992 r. przeszedł na emeryturę.

Był członkiem PAN (członek korespondent od 1979 r., członek rzeczywisty od 1989 r.) i PAU (członek czynny od 1989 r.) oraz towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m.in. International Committee of the History of Geological Sciences (INHIGEO, od 1968), Polskiego Towarzystwa Geologicznego (członek honorowy od 1993). Przewodniczący Państwowej Rady Ochrony Środowiska.

Był autorem ok. 400 prac, w tym ok. 120 we współautorstwie (48 w językach obcych) z zakresu hydrogeologii, geologii, ochrony środowiska. Wypromował około 200 inżynierów i magistrów, 15 doktorów, 8 doktorów habilitowanych, 8 profesorów (pracujących w Polsce, Niemczech, Meksyku, Wietnamie).

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 295–296
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 17
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 150
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2 : H–Ł. Warszawa 1999. S. 333
  • Dziennik Polski 2006 nr 20 (24 I 2006). s. 13 [nekrologi]
  • Gazeta Wyborcza 2006 nr 18 (21–22 I 2006) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 14