Antoni Schimitzek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|death_date=18 października 1959
|death_date=18 października 1959
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=górnictwo, hutnictwo
|fields=górnictwo, metalurgia
|function=Kierownik Katedry Organizacji Przedsiębiorstw Przemysłowych Wydziału Górniczego AG (1923-1925)
|function=Kierownik Katedry Organizacji Przedsiębiorstw Przemysłowych Wydziału Górniczego AG (1923-1925)
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Antoni Schimitzek
|name=Antoni Schimitzek
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9892
|image_size=9892
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. inż. '''Antoni Schimitzek''' (1868–1959)
Prof. zw. inż. '''Antoni Schimitzek''' (1868–1959)


Dyscyplina/specjalności: górnictwo, hutnictwo
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, metalurgia


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
   
   
Urodził się 9 listopada 1868 roku w Tarnowie. Zmarł 18 października 1959 roku w Krakowie i tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Urodził się 9 listopada 1868 roku w Tarnowie. Zmarł 18 października 1959 roku w Krakowie i tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Ukończył AG w Leoben (1890), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego. Był twórcą cementowni „Górka”, współtwórcą pierwszej w Polsce elektrowni obwodowej w Sierszy. Prowadził poszukiwania rud cynku i ołowiu w Trzebionce. W 1937 roku przeszedł na emeryturę, ale po II wojnie podjął ponownie pracę w przemyśle materiałów budowlanych. Opracował m.in. projekt wstępny rozbudowy fabryki eternitu w Ogrodzieńcu i założenia projektowe do fabryki rur azbestowo-cementowych. Choroba zmusiła go do przerwania pracy — stracił wzrok. W 1959 roku otrzymał rentę za zasługi dla rozwoju gospodarczego kraju.
Ukończył AG w Leoben (1890), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego. Był twórcą cementowni „Górka”, współtwórcą pierwszej w Polsce elektrowni obwodowej w Sierszy. Prowadził poszukiwania rud cynku i ołowiu w Trzebionce. W 1937 roku przeszedł na emeryturę, ale po II wojnie podjął ponownie pracę w przemyśle materiałów budowlanych. Opracował m.in. projekt wstępny rozbudowy fabryki eternitu w Ogrodzieńcu i założenia projektowe do fabryki rur azbestowo-cementowych. Choroba zmusiła go do przerwania pracy — stracił wzrok. W 1959 roku otrzymał rentę za zasługi dla rozwoju gospodarczego kraju.
Linia 66: Linia 34:
[[Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta]], [[Złoty Krzyż Zasługi]]
[[Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta]], [[Złoty Krzyż Zasługi]]


== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
====Książki====
====Książki====
* Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008], s. 157-158, [foto]
* Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008], s. 157-158, [foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 161-162
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 161-162
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 179-181, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 122-124
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 122-124
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 188
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 188

Aktualna wersja na dzień 09:59, 6 gru 2019

Antoni Schimitzek
Antoni Schimitzek.jpg
Nazwisko Schimitzek
Imię / imiona Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 9 listopada 1868
Miejsce urodzenia Tarnów
Data śmierci 18 października 1959
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo, metalurgia
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Organizacji Przedsiębiorstw Przemysłowych Wydziału Górniczego AG (1923-1925)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. inż. Antoni Schimitzek (1868–1959)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, metalurgia

Nota biograficzna

Urodził się 9 listopada 1868 roku w Tarnowie. Zmarł 18 października 1959 roku w Krakowie i tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył AG w Leoben (1890), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego. Był twórcą cementowni „Górka”, współtwórcą pierwszej w Polsce elektrowni obwodowej w Sierszy. Prowadził poszukiwania rud cynku i ołowiu w Trzebionce. W 1937 roku przeszedł na emeryturę, ale po II wojnie podjął ponownie pracę w przemyśle materiałów budowlanych. Opracował m.in. projekt wstępny rozbudowy fabryki eternitu w Ogrodzieńcu i założenia projektowe do fabryki rur azbestowo-cementowych. Choroba zmusiła go do przerwania pracy — stracił wzrok. W 1959 roku otrzymał rentę za zasługi dla rozwoju gospodarczego kraju.

Od 1914 roku związany z Akademią Górniczą, kiedy to został członkiem Komitetu Organizacji i Budowy AG. W 1922 roku jako prof. zw. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw Przemysłowych na Wydziale Górniczym.

Był wynalazcą m.in. aparatu bezpieczeństwa (1900), który wyłączał samoczynnie dopływ pary do maszyny wyciągowej po przekroczeniu przez nią szybkości lub po przejechaniu platformy wyładunkowej.

Opublikował kilka broszur na tematy gospodarcze, oraz artykułów w czasopismach fachowych.

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi

Źródła do biogramu

Książki

  • Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008], s. 157-158, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 161-162
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 179-181, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 122-124
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 188
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 315
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 626 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 178-180, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH1994, nr 5, s. 5-6
  • Bolewski A.: Udział Polaków z Zaolzia w powstaniu i życiu Akademii Górniczej w Krakowie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 49, s. 12-13
  • Jahoda K.: Krakowscy Górnicy. Przegląd Górniczy 1990, nr 5, s. 20-23
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 399
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Antoni_Schimitzek&oldid=49104”