Anna Krystyna Ślósarczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 18: Linia 18:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodziła się 22 września 1949 roku w Mielcu. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Mielcu. W 1972 r. ukończyła studia na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH. Od chwili ukończenia studiów jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katedry Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych na tym Wydziale. Tam utworzyła Pracownię Bioceramiczną, w której realizowane są projekty naukowo-badawcze oraz wykonywane badania do prac inżynierskich, magisterskich oraz doktorskich.
Urodziła się 22 września 1949 roku w Mielcu. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Mielcu. W 1972 r. ukończyła studia na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH. Od chwili ukończenia studiów jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katedry Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych na tym Wydziale. Stopień doktora nauk technicznych uzyskała w 1980 roku, doktora habilitowanego w zakresie inżynierii materiałowej w 1997 roku. Od 2001 roku jest profesorem nadzwyczajnym, a od 2006 roku tytularnym. w 2009 roku objęła stanowisko profesora zwyczajnego.


W pracy naukowej prowadziła badania w zakresie ceramiki szlachetnej, dotyczące zagadnień surowcowych oraz modyfikacji właściwości mas i tworzyw ceramicznych. Przedmiotem  szczególnego zainteresowania były badania tworzyw oparte na fosforanach wapnia. Rezultatem tych prac było opracowanie i opatentowanie technologii oraz wdrożenie do produkcji przemysłowej pierwszej w Polsce bioceramiki hydroksyapatytowej i hydroksyapatytowo-whitlockowej. Preparaty te znalazły zastosowanie w stomatologii, chirurgii szczękowo-twarzowej i ortopedii.
W pracy naukowej prowadziła badania w zakresie ceramiki szlachetnej, dotyczące zagadnień surowcowych oraz modyfikacji właściwości mas i tworzyw ceramicznych. Przedmiotem  szczególnego zainteresowania były badania tworzyw oparte na fosforanach wapnia. Rezultatem tych prac było opracowanie i opatentowanie technologii oraz wdrożenie do produkcji przemysłowej pierwszej w Polsce bioceramiki hydroksyapatytowej i hydroksyapatytowo-whitlockowej. Preparaty te znalazły zastosowanie w stomatologii, chirurgii szczękowo-twarzowej i ortopedii.
Na WIMiC AGH utworzyła Pracownię Bioceramiczną, w której realizowane są projekty naukowo-badawcze oraz wykonywane badania do prac inżynierskich, magisterskich oraz doktorskich.


Promotor pięciu rozpraw doktorskich oraz ponad 50 prac magisterskich.
Promotorka pięciu rozpraw doktorskich oraz ponad 50 prac magisterskich.


Autorka lub współautorka ponad 320 publikacji i komunikatów naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i międzynarodowych, w tym 7 monografii i dwóch skryptów, oraz licznych referatów prezentowanych na polskich i zagranicznych konferencjach naukowych. Współautorka 23 przyznanych patentów, w tym dwóch europejskich, oraz kilku wdrożeń przemysłowych. Realizatorka 17 projektów badawczych, w tym czterech współfinansowanych przez Unię Europejską, kierownik 13 z nich.
Autorka lub współautorka ponad 320 publikacji i komunikatów naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i międzynarodowych, w tym blisko dziesięciu monografii i skryptów uczelnianych, oraz licznych referatów prezentowanych na polskich i zagranicznych konferencjach naukowych. Współautorka 23 przyznanych patentów, w tym dwóch europejskich, oraz kilku wdrożeń przemysłowych. Realizatorka 17 projektów badawczych, w tym czterech współfinansowanych przez Unię Europejską, kierownik 13 z nich.


Członkini Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów oraz European Society for Artificial Organs.  
Członkini Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów oraz European Society for Artificial Organs.  


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagroda UMCS w Lublinie, Nagroda Presige. Laureatka IV edycji konkursu „Wynalazczyni 2011” oraz trzech nagród na Światowych Targach Wynalazczości i Nowych Technik Brussels Innova w Brukseli, wielokrotna laureatka Nagrody Rektora AGH.
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagroda UMCS w Lublinie, Nagroda Rektora Uniwersytetu Medycznego w Warszawie, Nagroda Presige. Laureatka IV edycji konkursu „Wynalazczyni 2011” oraz trzech nagród na Światowych Targach Wynalazczości i Nowych Technik Brussels Innova w Brukseli, wielokrotna laureatka Nagrody Rektora AGH.


Źródło:
Źródło:

Wersja z 12:52, 22 cze 2018

Anna Krystyna Ślósarczyk
Anna Slosarczyk.jpg
Nazwisko Ślósarczyk
Imię / imiona Anna
Tytuły / stanowiska prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 22 września 1949
Miejsce urodzenia Mielec


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, technologia chemiczna, bioceramika, ceramika szlachetna
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

prof. zw. dr hab. inż. Anna Ślósarczyk (1949–)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, technologia chemiczna, bioceramika, ceramika szlachetna

Nota biograficzna

Urodziła się 22 września 1949 roku w Mielcu. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Mielcu. W 1972 r. ukończyła studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Od chwili ukończenia studiów jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katedry Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych na tym Wydziale. Stopień doktora nauk technicznych uzyskała w 1980 roku, doktora habilitowanego w zakresie inżynierii materiałowej w 1997 roku. Od 2001 roku jest profesorem nadzwyczajnym, a od 2006 roku tytularnym. w 2009 roku objęła stanowisko profesora zwyczajnego.

W pracy naukowej prowadziła badania w zakresie ceramiki szlachetnej, dotyczące zagadnień surowcowych oraz modyfikacji właściwości mas i tworzyw ceramicznych. Przedmiotem szczególnego zainteresowania były badania tworzyw oparte na fosforanach wapnia. Rezultatem tych prac było opracowanie i opatentowanie technologii oraz wdrożenie do produkcji przemysłowej pierwszej w Polsce bioceramiki hydroksyapatytowej i hydroksyapatytowo-whitlockowej. Preparaty te znalazły zastosowanie w stomatologii, chirurgii szczękowo-twarzowej i ortopedii. Na WIMiC AGH utworzyła Pracownię Bioceramiczną, w której realizowane są projekty naukowo-badawcze oraz wykonywane badania do prac inżynierskich, magisterskich oraz doktorskich.

Promotorka pięciu rozpraw doktorskich oraz ponad 50 prac magisterskich.

Autorka lub współautorka ponad 320 publikacji i komunikatów naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i międzynarodowych, w tym blisko dziesięciu monografii i skryptów uczelnianych, oraz licznych referatów prezentowanych na polskich i zagranicznych konferencjach naukowych. Współautorka 23 przyznanych patentów, w tym dwóch europejskich, oraz kilku wdrożeń przemysłowych. Realizatorka 17 projektów badawczych, w tym czterech współfinansowanych przez Unię Europejską, kierownik 13 z nich.

Członkini Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów oraz European Society for Artificial Organs.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagroda UMCS w Lublinie, Nagroda Rektora Uniwersytetu Medycznego w Warszawie, Nagroda Presige. Laureatka IV edycji konkursu „Wynalazczyni 2011” oraz trzech nagród na Światowych Targach Wynalazczości i Nowych Technik Brussels Innova w Brukseli, wielokrotna laureatka Nagrody Rektora AGH.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 139
  • Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2012 nr 49. s. 34

Inne


stan na dzień 22.06.2018