Andrzej Wojtysiak

Andrzej Wojtysiak
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko	Wojtysiak
Imię / imiona	Andrzej
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	31 stycznia 1952
Miejsce urodzenia	Książ Wielkopolski
Data śmierci	6 kwietnia 1990
Miejsce śmierci	Lublin
Wydział	Wydział Odlewnictwa

Dr inż. Andrzej Wojtysiak biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 31 stycznia 1952 roku w Książu Wielkopolskim. Zmarł 6 kwietnia 1990 roku w Lublinie. Pochowany na Cmentarzu Miejskim w Książu Wielkopolskim.

Ukończył Technikum Mechanicznego w Poznaniu.

W 1976 roku ukończył Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa, uzyskując dyplom magistra inżyniera odlewnika. Następnie pracował jako stażysta ???w ????? Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa. Później rozpoczął studia doktoranckie.

W 1981 roku na podstawie pracy "Wpływ niklu, miedzi, cyny, chromu i fosforu na trwałość cementu eutektycznego w żeliwie podeutektycznym", której promotorem był profesor Czesław Podrzucki, uzyskał doktorat. Od 1982 roku był adiunktem.

Od początku swojej pracy w AGH włączył się aktywnie zarówno w podstawową działalność nauczyciela akademickiego, jak i w działalność organizacyjna i społeczną.

Był opiekunem około 30 prac dyplomowych.

W działalności badawczej wyróżniał się trafnością stawiania tez naukowych, związaną z dużym zasobem wiedzy w poszczególnych dziedzinach, a także starannością w realizowaniu eksperymentalnych prac i wnikliwością przy opracowywaniu wyników badań. Jego główne zainteresowania naukowe skupiały się na problematyce otrzymywania i właściwości różnych gatunków żeliwa. Był bardzo bliski zakończenia swojej rozprawy habilitacyjnej, poświęconej wyjaśnieniu przyczyn rozpadu żeliwa wysokoaluminiowego podczas eksploatacji odlewów.

Był autorem 35 publikacji, przy czym większość stanowią prace prezentowane na konferencjach i kongresach międzynarodowych oraz konferencjach i w czasopismach PAN. Był m.in. współautorem referatu polskiego na 56. Międzynarodowy Kongres Odlewniczy w Düsseldorfie, w 1989 roku. Był również współautorem 8 patentów.

Uczestniczył w rozwiązaniu około 20 prac badawczych, w zakładach przemysłowych oraz w realizacji 2 międzynarodowych programów badawczych. Szczególnie ważna jest jego czołowa rola w rozwiązywaniu problemu wytwarzania odlewów motoryzacyjnych z żeliwa utwardzonego, głównie dla Wytwórni Silników Wysokoprężnych ANDORIA. Praca ta została uhonorowana przyznaniem Nagrody Zespołowej Ministra Edukacji Narodowej w 1989 roku.

W 1984 roku otrzymał tytuł Rzeczoznawcy Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich.

Członek Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich.

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 87, 110, 131-132
• Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 73, 93, 115-116
• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. ??????
• [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 1983, s. ??
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 401, [foto]

Inne

stan na dzień 26.04.2021