Andrzej Witold Staronka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Andrzej Witold Staronka
|family-name=Staronka
| family-name = Staronka
|given-name=Andrzej
| given-name = Andrzej
|additional-name=Witold
| additional-name = Witold
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej_Staronka.jpg
| honorific-suffix =  
|birth_date=1916
| native_name =  
|birth_place=Tarnów
| native_name_lang =  
|death_date=2000
| image = Andrzej_Staronka.jpg
|fields=chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
| image_size = 11976
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa w latach 1975–1986
| alt =  
|faculty=Wydział Odlewnictwa
| caption =  
|awards=Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego 1970, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 1986; Złoty Krzyż Zasługi 1973, Krzyż Kawalerski OOP 1979.
| birth_date = 1916
|name=Andrzej Witold Staronka
| birth_place =  
|honorific-suffix=
| death_date = 2000
|native_name=
| death_place =  
|native_name_lang=
| resting_place =  
|image_size=11976
| resting_place_coordinates =  
|alt=
| other_names =  
|caption=
| residence =  
|resting_place=
| citizenship =  
|resting_place_coordinates=
| nationality =  
|other_names=
| fields = chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
|residence=
| function = Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa w latach 1975–1986
|citizenship=
| faculty = Wydział Odlewnictwa
|nationality=
| workplaces =  
|workplaces=
| alma_mater =  
|alma_mater=
| thesis_title =  
|thesis_title=
| thesis_url =  
|thesis_url=
| thesis_year =  
|thesis_year=
| doctoral_advisor =  
|doctoral_advisor=
| academic_advisors =  
|academic_advisors=
| doctoral_students =  
|doctoral_students=
| notable_students =  
|notable_students=
| known_for =  
|known_for=
| varia =  
|varia=
| author_abbrev_bot =  
|author_abbrev_bot=
| author_abbrev_zoo =  
|author_abbrev_zoo=
| influences =  
|influences=
| influenced =  
|influenced=
| awards = Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego 1970, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 1986; Złoty Krzyż Zasługi 1973, Krzyż Kawalerski OOP 1979.
|signature=
| signature =  
|signature_alt=
| signature_alt =  
|website=
| website =  
|footnotes=
| footnotes =  
|spouse=
| spouse =  
|children=
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Witold Staronka''' (1916–2000)
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Witold Staronka''' (1916–2000)

Wersja z 15:53, 22 wrz 2014

Andrzej Witold Staronka
Andrzej Staronka.jpg
Nazwisko Staronka
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1916
Miejsce urodzenia Tarnów
Data śmierci 2000
Dyscyplina/specjalności chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa w latach 1975–1986
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego 1970, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 1986; Złoty Krzyż Zasługi 1973, Krzyż Kawalerski OOP 1979.

Prof. dr hab. inż. Andrzej Witold Staronka (1916–2000)

Specjalność: chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)

Urodził się 21 marca 1916 r. w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 r.) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 r.). Pracę doktorską obronił w 1962 r., habilitował się w 1969 r., tytuł profesora otrzymał w 1978 r.

Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Gorniczo-Hutniczą związany od 1946 r. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Organicznej i Analitycznej, a od 1947 do 1953 r. starszym asystentem tej Katedry. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.

Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.

Staże: Bergakademie Freiberg, Technische Universität, Niemcy 1963, 1970, 1977, Lyon Inst. National des Sciences Appliquées, IRSID, Paryż 1966–1967.

Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.

Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopimach „Dziś i jutro”, „Życie Szkoły Wyższej”.

Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.

Był człowiekiem pracowitym, dociekliwym i rzetelnym, uczciwym i życzliwym dla ludzi.

Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 172
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 212–213, portr.
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000 nr 84. s. 15
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Warszawa 2006. S. 139–141