Andrzej Władysław Oleś

Andrzej Władysław Oleś
Nazwisko	Oleś
Imię / imiona	Andrzej Władysław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia	15 października 1923
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	18 stycznia 2014
Dyscyplina/specjalności	fizyka
Pełnione funkcje	Prorektor AGH (1981–1984)
Wydział	Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1995
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej
Funkcje Gdzie od do Prorektor AGH 1981 1984

Prof. zw. dr hab. Andrzej Władysław Oleś (1923–2014)

Dyscyplina/specjalności: fizyka

Nota biograficzna

Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.

Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz.

Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę.

Doktorat (1960), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984).

Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ.

W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki.

Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów.

Członek oraz wiceprezes (przez trzy kadencje) Polskiego Towarzystwa Fizycznego PTF, a także członek Action Committee of Applied Physics and Physics in Industry of the European Physical Society ACAPPY. Organizator konferencji krajowych i międzynarowych, m.in. „Fizyka dla przemysłu” oraz „Physics for Industry, Industry for Physics”.

Członek korespondent PAU od 1999 roku. Doktor honoris causa AGH 1995.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe

Bibliografia

Książki

• Dziunikowski B.: Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto]
• Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514
• Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693
• Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 940
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 257-258, [foto]
• Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A - Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. - Warszawa 2006, s. 610-611, [foto]

Artykuły

• Dziennik Polski 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.]
• Dziennik Polski 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.]
• Dziennik Polski 2014, nr 18 (23 I 2014), s. A10 [nekr.]
• Łużny W.: Jubileusz Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14, 32, [foto]
• Nizioł J.: Jubileusz 80-lecia urodzin Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 123, s. 6-7, [foto]
• Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14-17, [foto]
• Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 90, s. 7-8
• Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto]
• Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. 18
• [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.09.1995], s. 1, 5
• Wybitny uczony, niezwykły fizyk : doktorat honoris causa prof. Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 22, s. 12-13, 2 s. okł., [foto]
• Wydarzenia w AGH : jubileusz profesora Andrzeja Olesia. Vivat Akademia : AGH 2009, nr 2, s. 14, [foto]

Inne

• Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH