Andrzej Tomasz Paulo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 15 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Andrzej Tomasz
|given-name=Andrzej Tomasz
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej Paulo.jpg
|birth_date=20 maja 1937
|birth_date=20 maja 1937
|birth_place=Pionki
|birth_place=Pionki
Linia 9: Linia 10:
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Tomasz Paulo''' (1937-)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Tomasz Paulo''' (1937-)  


Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Linia 19: Linia 20:
W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.
W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.


W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.  
W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”. Wykładał ponad 20 przedmiotów.


Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.  
Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w ponad 20 wypraw naukowo-eksploratorskich i alpinistyczno-naukowych w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.  


Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.
Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym. Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.  
 
Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym.  


Dzięki Jego staraniom sali posiedzeń Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH nadano imię Ignacego Domeyki oraz odsłonięto popiersie.
Dzięki Jego staraniom sali posiedzeń Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH nadano imię Ignacego Domeyki oraz odsłonięto popiersie.


Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów, w tym 60 na temat złóż kopalin oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.


Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima, członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska, i wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin.
 
 
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego


Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima.  
Kapituła Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców w Krakowie przyznała prof. Andrzejowi Paulo wraz z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru nominację do uhonorowania w Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców przy ul. Lema w Krakowie i 10 października 2020 roku został zasadzony dedykowany im dedykowany dąb oraz pamiątkowa tablica.  
W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.  


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]],  Brązowy Medal za wybitne osiągnięcia sportowe, Odznaka Honorowa Departamentu de Ingenieria de Minas Univ. de La Serena  w Chile, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Indywidualnej Ministra Środowiska I stopnia.
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]],  Brązowy Medal za wybitne osiągnięcia sportowe, Odznaka Honorowa Departamentu de Ingenieria de Minas Univ. de La Serena  w Chile, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Indywidualnej Ministra Środowiska I stopnia. Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
 
 
Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego,


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/paulo-andrzej-01995


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==


==== Książki ====
==== Książki ====
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
* [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47
* [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 269, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


* Bojakowska I., Wołkowicz S.: Obchody 40-lecia pracy naukowo-dydaktycznej i 70-lecia urodzin Profesora Andrzeja Paulo. ''Przegląd Geologiczny'' 2008, vol. 56, nr 6, s. 427-428, [foto]
* Kicki J.: Deby Pamięci o wychowankach AGH na Alei Podróżników. ''Vivat Akademia : AGH'' 2021, nr 23, s. 24, [foto]
* Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]
* Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]
 
* Profesor Paulo z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej nagrodzeni. ''Biuletyn AGH'' 2020, nr 152, s.34, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


* Prof. Andrzej Paulo z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru uhonorowani w Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców [online] [przeglądany 13.10. 2020]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/osiagniecia/info/article/prof-andrzej-paulo-z-ekipa-polskiej-wyprawy-naukowej-do-peru-uhonorowani-w-alei-podroznikow-odkryw/




Linia 67: Linia 66:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 12.10.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.10.2020</span>'''''

Wersja z 10:34, 12 lip 2021

Andrzej Tomasz Paulo
Andrzej Paulo.jpg
Nazwisko Paulo
Imię / imiona Andrzej Tomasz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 maja 1937
Miejsce urodzenia Pionki


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr hab. inż. Andrzej Tomasz Paulo (1937-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi

Nota biograficzna

Urodził się 20 maja 1937 roku w Pionkach koło Radomia.

W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich" uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”. Wykładał ponad 20 przedmiotów.

Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w ponad 20 wypraw naukowo-eksploratorskich i alpinistyczno-naukowych w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.

Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym. Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.

Dzięki Jego staraniom sali posiedzeń Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH nadano imię Ignacego Domeyki oraz odsłonięto popiersie.

Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów, w tym 60 na temat złóż kopalin oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima, członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska, i wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin.

Kapituła Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców w Krakowie przyznała prof. Andrzejowi Paulo wraz z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru nominację do uhonorowania w Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców przy ul. Lema w Krakowie i 10 października 2020 roku został zasadzony dedykowany im dedykowany dąb oraz pamiątkowa tablica.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowy Medal za wybitne osiągnięcia sportowe, Odznaka Honorowa Departamentu de Ingenieria de Minas Univ. de La Serena w Chile, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Indywidualnej Ministra Środowiska I stopnia. Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/paulo-andrzej-01995

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
  • [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 269, [foto]

Artykuły

  • Bojakowska I., Wołkowicz S.: Obchody 40-lecia pracy naukowo-dydaktycznej i 70-lecia urodzin Profesora Andrzeja Paulo. Przegląd Geologiczny 2008, vol. 56, nr 6, s. 427-428, [foto]
  • Kicki J.: Deby Pamięci o wychowankach AGH na Alei Podróżników. Vivat Akademia : AGH 2021, nr 23, s. 24, [foto]
  • Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. Biuletyn AGH 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]
  • Profesor Paulo z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej nagrodzeni. Biuletyn AGH 2020, nr 152, s.34, [foto]

Inne


stan na dzień 13.10.2020