Andrzej Szczepański

Andrzej Szczepański
Nazwisko	Szczepański
Imię / imiona	Andrzej
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	1941 ;
Dyscyplina/specjalności	geologia (hydrogeologia, ochrona środowiska)
Pełnione funkcje	Prorektor w latach 1993–1996 ; ;
Odznaczenia i nagrody	Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1981; Srebrny Krzyż Zasługi 1976, Krzyż Kawalerski OOP 1990, Złota Odznaka „Zasłużony dla polskiej geologii” 1984, Złota Odznaka „Zasłużony dla ochrony środowiska i gopodarki wodnej” 1993, Medal KEN 1994.

Prof. dr hab. inż. Andrzej Szczepański (1941–)

Specjalność: geologia (hydrogeologia, ochrona środowiska)

Urodził się 2 października 1941 roku w Sosnowcu. Absolwent AGH 1964, doktor nauk technicznych 1972, doktor habilitowany 1979, profesor 1992.

Przebieg pracy zawodowej: AGH: asystent 1965–1967, starszy asystent 1967–1972, adiunkt 1972–1980, docent 1980–1986, zastępca dyrektora Instytutu Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej 1980–1982, profesor nadzwyczajny 1991–1995, kierownik Zakładu Hydrogeologii i Ochrony Wód 1995–, profesor zwyczajny 1995–, prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego 1981–1984, prorektor 1993–1996; Politechnika Częstochowska: docent 1986–1990, kierownik Zakładu Hydrogeologii i Zaopatrzenia w Wodę 1986–1991, dyrektor Instytutu Inżynierii Środowiska 1987–1991, profesor nadzwyczajny 1990–1991.

Członek Komitetu Nauk Geologicznych Oddziału PAN w Krakowie 1979–, Komisji Hydrologii PAN 1980–, Komitetu Gospodarki Wodnej PAN 1998–; wiceprzewodniczący Rady Geologicznej Ministerstwa Środowiska 1995–; KBN (Zespół T-12) 2000–; Państwowej Rady Ochrony Środowiska 1995–; Rady Naukowej IPIŚ PAN w Zabrzu 1989–1996.

Badania: hydrogeologia, modelowanie matematyczne procesów filtracji wód podziemnych i migracji zanieczyszczeń (wyniki prac służą racjonalizacji gospodarki wodami podziemnymi oraz ochronie ilościowej i jakościowej ich zasobów), wpływ górnictwa (eksploatacji i likwidacji) na stosunki wodne i środowisko.

Działalność pozanaukowa: współtwórca Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi 1964, Polskiego Klubu Ekologicznego 1981, NSZZ „Solidarność” AGH w Krakowie 1980; przewodniczący Komisji Zagrożeń Wodnych w Górnictwie, WUG 1992–1996, wiceprzewodniczący 1997–.

Autor i współautor ponad 140 prac oryginalnych, 19 książek i monografii. Autor 520 opracowań, projektów, ekspertyz i opinii naukowych. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 327, portr.
Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 983