Andrzej Stanisław Korbel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 11 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Korbel
|family-name=Korbel
|given-name=Andrzej Stanisław
|given-name=Andrzej Stanisław
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej Korbel.jpg
|birth_date=31 marca 1939
|birth_date=31 marca 1939
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=inżynieria materiałowa, metalurgia, struktura i mechanika materiałów, teoria własności mechanicznych metali
|function=Prorektor AGH (1997-2005)
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Rok_od=1979
|Rok_do=1981
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor ds. Nauki
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1997
|Rok_do=1999
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1999
|Rok_do=2002
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Rok_od=2002
|Rok_do=2005
}}
}}
'''Andrzej Stanisław Korbel'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Stanisław Korbel''' (1939-)


Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa; materiałoznawstwo, metaloznawstwo
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, struktura i mechanika materiałów, teoria własności mechanicznych metali


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 21: Linia 47:
W 1975 roku został doktorem  habilitowanym, w 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 roku został profesorem.
W 1975 roku został doktorem  habilitowanym, w 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 roku został profesorem.


W 1974 roku został dyrektorem Studium Doktoranckiego z zakresu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa Metali Nieżelaznych [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]].
W 1974 roku został dyrektorem Studium Doktoranckiego z zakresu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa Metali Nieżelaznych [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]] i kierownikiem Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego.


W latach 1979–1981 był prodziekanem Wydziału oraz w latach 1979–1983 wicedyrektorem Instytutu  Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa.  
W latach 1979–1981 był prodziekanem Wydziału oraz w latach 1979–1983 wicedyrektorem Instytutu  Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa.  


Prorektor ds. Nauki (1997–1999), Prorektor ds współpracy z Zagranicą (1999–2002) Prorektor ds. Międzynarodowych (2002–2005)
W latach 1997-1999 był prorektorem ds. Nauki, następnie w latach 1999-2002 prorektorem ds współpracy z Zagranicą i w latach  2002-2005 prorektorem ds. Międzynarodowych.


W okresie od grudnia 1988 do stycznia 1990 był Dyrektorem Instytutu Podstaw Metalurgii PAN w Krakowie. W latach 1975–1988 przebywał na długoterminowych stażach i kontraktach naukowych m.in. we Francji, Kanadzie i Włoszech.
W okresie od grudnia 1988 do stycznia 1990 był dyrektorem Instytutu Podstaw Metalurgii PAN w Krakowie. W latach 1975–1988 przebywał na długoterminowych stażach i kontraktach naukowych m.in. we Francji, Kanadzie i Włoszech.


Specjalizuje się w zagadnieniach metaloznawstwa oraz fizyki i mechaniki odkształceń plastycznych.
Specjalizuje się w zagadnieniach metaloznawstwa oraz fizyki i mechaniki odkształceń plastycznych.


Jest autorem ok. 130 prac (z czego ok. 80 opublikowano w czasopismach międzynarodowych), 2 rozpraw naukowych i 2 opracowań monograficznych (wydane za granicą). Współautor skryptu akademickiego, specjalistycznych haseł encyklopedycznych, oraz tłumacz 2 podręczników akademickich. Autor lub współautor ponad 30 patentów. Twórca nowoczesnej technologii kształtowania plastycznego metali znanej pod nazwą „metoda KOBO”. Promotor kilkunastu prac doktorskich.
Jest autorem ponad 220 publikacji oraz autor lub współautor ponad 30 patentów.  


Był członkiem zespołu redakcyjnego „Scripta Metallurgica” i „Scripta Metallurgica and Materialia”. Jest członkiem Komitetu ICSMA, członkiem zespołu ekspertów MECAMAT, członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN i wielu innych towarzystw naukowych. Jest również V-ce Prezesem Polskiego Towarzystwa Materiałowego.
Promotor kilkunastu rozpraw doktorskich i opiekun kilku rozpraw habilitacyjnych.
 
Członek Korespondent PAU 2002.  


Twórca nowoczesnej technologii kształtowania plastycznego metali znanej pod nazwą „metoda KOBO”. Promotor kilkunastu prac doktorskich.


Był członkiem zespołu redakcyjnego „Scripta Metallurgica” i „Scripta Metallurgica and Materialia”. Członek Komitetu ICSMA, zespołu ekspertów MECAMAT, Komitetu Budowy Maszyn PAN, Polskiego Towarzystwa Materiałowego.


Członek Korespondent PAU 2002.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


M.in. Nagroda Prezesa Rady Ministrów RP, Nagroda Prof. Rodziewicza-Bielewicza. Srebrny medal za rozwiązania technologiczne na „25th International Exibition of Inventions New Techniques and Products” w Genewie.
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]],  Nagroda Prezesa Rady Ministrów RP, Nagroda Prof. Rodziewicza-Bielewicza, Srebrny Medal za rozwiązania technologiczne na „25th International Exibition of Inventions New Techniques and Products” w Genewie.
 


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 54: Linia 80:
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 129
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 129
* [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 83
* [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 83
* [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 73, 77
* [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 68-72
* [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 68-72
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163, [foto]
Linia 64: Linia 91:
* Wybory uzupełniające Prorektora ds Nauki. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998 nr 50. s. 3. [foto]
* Wybory uzupełniające Prorektora ds Nauki. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998 nr 50. s. 3. [foto]


==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Korbel, Andrzej Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Korbel, Andrzej Stanisław}}
Linia 73: Linia 97:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 27.05.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 21.07.2020</span>'''''

Wersja z 13:26, 21 lip 2020

Andrzej Stanisław Korbel
Andrzej Korbel.jpg
Nazwisko Korbel
Imię / imiona Andrzej Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 31 marca 1939
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, metalurgia, struktura i mechanika materiałów, teoria własności mechanicznych metali
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1997-2005)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19791981
Prorektor ds. NaukiAGH19971999
ProrektorAGH19992002
ProrektorAGH20022005

Prof. dr hab. inż. Andrzej Stanisław Korbel (1939-)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, struktura i mechanika materiałów, teoria własności mechanicznych metali

Nota biograficzna

Urodził się 31 marca 1939 roku w Krakowie.

W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Metaloznawstwa Teoretycznego w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1969 roku na podstawie pracy "Wpływ energii błędu ułożenia na substrukturę dyslokacyjną i własności stopów kobalt-nikiel" uzyskał doktorat. W 1971 roku otrzymał stanowisko docenta.

W 1975 roku został doktorem habilitowanym, w 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 roku został profesorem.

W 1974 roku został dyrektorem Studium Doktoranckiego z zakresu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych i kierownikiem Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego.

W latach 1979–1981 był prodziekanem Wydziału oraz w latach 1979–1983 wicedyrektorem Instytutu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa.

W latach 1997-1999 był prorektorem ds. Nauki, następnie w latach 1999-2002 prorektorem ds współpracy z Zagranicą i w latach 2002-2005 prorektorem ds. Międzynarodowych.

W okresie od grudnia 1988 do stycznia 1990 był dyrektorem Instytutu Podstaw Metalurgii PAN w Krakowie. W latach 1975–1988 przebywał na długoterminowych stażach i kontraktach naukowych m.in. we Francji, Kanadzie i Włoszech.

Specjalizuje się w zagadnieniach metaloznawstwa oraz fizyki i mechaniki odkształceń plastycznych.

Jest autorem ponad 220 publikacji oraz autor lub współautor ponad 30 patentów.

Promotor kilkunastu rozpraw doktorskich i opiekun kilku rozpraw habilitacyjnych.

Twórca nowoczesnej technologii kształtowania plastycznego metali znanej pod nazwą „metoda KOBO”. Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Był członkiem zespołu redakcyjnego „Scripta Metallurgica” i „Scripta Metallurgica and Materialia”. Członek Komitetu ICSMA, zespołu ekspertów MECAMAT, Komitetu Budowy Maszyn PAN, Polskiego Towarzystwa Materiałowego.

Członek Korespondent PAU 2002.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Prezesa Rady Ministrów RP, Nagroda Prof. Rodziewicza-Bielewicza, Srebrny Medal za rozwiązania technologiczne na „25th International Exibition of Inventions New Techniques and Products” w Genewie.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/korbel-andrzej-02945

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 129
  • [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 83
  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 73, 77
  • [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 68-72
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163, [foto]

Artykuły

  • Bochniak W., Wierzbiński S.: Jubileusz 40-lecia działalności naukowej i dydaktycznej prof. zw. dr. hab. inż. Andrzeja Korbla czł. koresp. PAU Prorektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica kierownika Katedry Struktury i Mechaniki Ciała Stałego. Rudy i Metale Nieżelazne 2002 nr 10–11. s. 580–581, foto]
  • Członek Korespondent PAU. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 110. s. 16
  • Władze rektorskie AGH na kadencję 2002-2005. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 106/107, s. 2, 16-17, [foto]
  • Wybory uzupełniające Prorektora ds Nauki. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 50. s. 3. [foto]


stan na dzień 21.07.2020