Andrzej Piotrowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Nie podano opisu zmian
Linia 30: Linia 30:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 278, portr.
=== Książki ===
* Dziennik Polski 2013 nr 52 (2 III 2013). s. A11 [nekrologi]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 278, [foto]
=== Artykuły ===
* ''Dziennik Polski'' 2013 nr 52 (2 III 2013), s. A11 [nekr.]
 




{{DEFAULTSORT:Piotrowski, Andrzej }}
{{DEFAULTSORT:Piotrowski, Andrzej }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 12:25, 6 lip 2016

Andrzej Piotrowski
Andrzej Piotrowski.jpg
Nazwisko Piotrowski
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Dr
Data urodzenia 6 stycznia 1929
Miejsce urodzenia Lipnica Murowana
Data śmierci 27 luty 2013
Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna (energochemiczne przetwórstwo węgla, koksownictwo)
Wydział Wydział Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP

Dr Andrzej Piotrowski (1929–2013)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna (energochemiczne przetwórstwo węgla, koksownictwo)

Nota biograficzna

Urodził się 6 stycznia 1929 roku w Lipnicy Murowanej. Zmarł 27 lutego 2013 roku. Został pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytu Jagiellońskiego. W 1975 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Metalurgicznym AGH.

Po studiach podjął pracę w Hucie im. Lenina w Krakowie (m.in. kierownik wydziału, szef produkcji, główny inżynier, kierownik Koksowni). W latach 1977-1996 był związany z Akademią Górniczo-Hutniczą. Pracował w Zakładzie Koksownictwa i Gazownictwa (główny specjalista, starszy specjalista, pracownik naukowo techniczny) w Instytucie Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów, działającym na prawach wydziału (w 1991 Instytut uzyskał status Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów). W latach 1980-1981 był kierownikiem zespołu inżynieryjnego ds. budowy, rozruchu i eksploatacji koksowni w Annabie (Algieria).

Był autorem 24 publikacji i 8 patentów.

W latach 1973-1976 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Odznaka Racjonalizatora Produkcji


Bibliografia

Książki

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 278, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2013 nr 52 (2 III 2013), s. A11 [nekr.]