Andrzej Korta

Z Historia AGH
Andrzej Korta
Andrzej Korta.jpg
Nazwisko Korta
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Dr hab.
Data urodzenia 3 kwietnia 1922
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 29 grudnia 1996
Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna; fizykochemia sorbentów, karbochemia, adsorpcja
Pełnione funkcje kierownik Zakładu Technologii Sorbentów Węglowych AGH (1974-1984), kierownik Pracowni Technologii Sorbentów Węglowych AGH (1987-1992)
Wydział Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP

Dr hab. Andrzej Korta (1922–1996)

Specjalność: technologia chemiczna; fizykochemia sorbentów, karbochemia, adsorpcja

Życiorys

Urodził się 3 kwietnia 1922 roku w Warszawie, zmarł 29 grudnia 1996 roku. Podczas wojny ukończył Szkołę Przemysłową dla techników-chemików w Krakowie, a po jej ukończeniu podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1947 roku rozpoczął pracę w Akademii Górniczej na stanowisku młodszego asystenta, od 1955 na stanowisku adiunkta, a od 1969 po przedstawieniu rozprawy habilitacyjnej na stanowisku docenta. Od 1991 r. prof. AGH. W latach 1974-1984 był kierownikiem Zakładu Technologii Sorbentów Węglowych w Instytucie Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów, a w latach 1987-1992 kierownikiem Pracowni Technologii Sorbentów Węglowych.

Prace badawcze dr hab. Andrzeja Korty, profesora AGH dotyczyły: struktury porowatej węgli kamiennych o różnym stopniu metamorfizmu i różnych odmianach petrograficznych, problemu adekwatności wyznaczania parametrów tekstury sorbentów węglowych oraz badań mechanizmu aktywacji pirolizowanych substancji pochodzenia organicznego, prowadzonych w celu określenia warunków uzyskiwania sorbentów węglowych o optymalnych własnościach sorpcyjnych. Całokształt Jego działalności naukowo-badawczej sprawił, iż był znanym i uznanym nie tylko w kraju specjalistą z dziedziny sorpcji i testowania sorbentów węglowych.

Autor ponad 60 publikacji, w tym 3 książek, promotor 5 przewodów doktorskich (w tym 4 z wyróżnieniem).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP

Źródło:

  • 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5, portr.
  • Informator nauki polskiej 1992/94. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1993. S. 271