Andrzej Korta: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1922 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1996 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Wersja z 16:55, 8 sty 2014
| Andrzej Korta | |
|---|---|
| Nazwisko | Korta |
| Imię / imiona | Andrzej |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. |
| Data urodzenia | 1922 |
| Data śmierci | 1996 |
| Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna; fizykochemia sorbentów, karbochemia, adsorpcja
|
Dr hab. Andrzej Korta (1922–1996)
Specjalność: technologia chemiczna; fizykochemia sorbentów, karbochemia, adsorpcja
Urodził się 3 kwietnia 1922 roku w Warszawie, zmarł 29 grudnia 1996 roku. Podczas wojny ukończył Szkołę Przemysłową dla techników-chemików w Krakowie, a po jej ukończeniu podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1947 roku rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej na stanowisku młodszego asystenta, od 1955 na stanowisku adiunkta, od 1969 po przedstawieniu rozprawy habilitacyjnej na stanowisku docenta. Od 1974 roku kierownik Zakładu Technologii Sorbentów Węglowych w Instytucie Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów.
Prace badawcze dr hab. Andrzeja Korty, profesora AGH dotyczyły: struktury porowatej węgli kamiennych o różnym stopniu metamorfizmu i różnych odmianach petrograficznych, problemu adekwatności wyznaczania parametrów tekstury sorbentów węglowych oraz badań mechanizmu aktywacji pirolizowanych substancji pochodzenia organicznego, prowadzonych w celu określenia warunków uzyskiwania sorbentów węglowych o optymalnych własnościach sorpcyjnych. Całokształt Jego działalności naukowo-badawczej sprawił, iż był znanym i uznanym nie tylko w kraju specjalistą z dziedziny sorpcji i testowania sorbentów węglowych.
Autor 5 publikacji naukowych, promotor 4 przewodów doktorskich.
Na podkreślenie zasługują Jego osobiste cechy jako człowieka i pracownika nauki: ogromna rzetelność, wnikliwość, sumienność i skrupulatność.
Źródło:
- 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974–1999. Kraków [1999?]. S. 5, portr.
- Informator nauki polskiej 1992/94. T. 4 : Ludzie nauki. Warszawa 1993. S. 271