Andrzej Jan Olajossy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=21 czerwca 1942
|birth_date=21 czerwca 1942
|birth_place=Droginia
|birth_place=Droginia
|fields=inżynieria i ochrona środowiska, mechanika, hydomechanika i termodynamika, inżynieria złóż płynnych, modelowanie matematyczne zagadnień hydromechaniki, symulacja przepływów w złożach podziemnych, analiza rozpływów w sieciach gazowniczych, technologia i technika separacji gazów metanowych
|fields=inżynieria i ochrona środowiska, mechanika, hydromechanika i termodynamika, inżynieria złóż płynnych, modelowanie matematyczne zagadnień hydromechaniki, symulacja przepływów w złożach podziemnych, analiza rozpływów w sieciach gazowniczych, technologia i technika separacji gazów metanowych
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|name=Andrzej Jan Olajossy
|name=Andrzej Jan Olajossy
Linia 12: Linia 12:
}}
}}
Prof. dr hab. '''Andrzej Jan Olajossy''' (1942–)   
Prof. dr hab. '''Andrzej Jan Olajossy''' (1942–)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dyscyplina/specjalności: inżynieria i ochrona środowiska, mechanika, hydomechanika i termodynamika, inżynieria złóż płynnych, modelowanie matematyczne zagadnień hydromechaniki, symulacja przepływów w złożach podziemnych, analiza rozpływów w sieciach gazowniczych, technologia i technika separacji gazów metanowych


Dyscyplina/specjalności: inżynieria i ochrona środowiska, mechanika, hydromechanika i termodynamika, inżynieria złóż płynnych, modelowanie matematyczne zagadnień hydromechaniki, symulacja przepływów w złożach podziemnych, analiza rozpływów w sieciach gazowniczych, technologia i technika separacji gazów metanowych


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 24: Linia 21:
W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.


W 1966 roku rozpoczął pracę w ........ [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] ??????? AGH.
W 1966 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] AGH.  


W 1972 roku na podstawie pracy "Przepływy powietrza z wymianą masy i pędu w świetle rozważań teoretycznych i badań eksperymentalnych" uzyskał doktorat.
W 1972 roku na podstawie pracy "Przepływy powietrza z wymianą masy i pędu w świetle rozważań teoretycznych i badań eksperymentalnych" uzyskał doktorat. W latach 1973-1983 był  adiunktem, a w latach 1984–1990 docentem.


W 1978 roku stopień doktora habilitowanego.
W 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W latach 1991-1995 profesor nadzwyczajny. W 1996 roku otrzymał tytuł profesora.  


W 1991 roku tytuł profesora nadzwyczajnego.
Prowadził badania: estymacja istotności parametrów różnych rodzajów w zagadnieniach modelowania przepływów w złożach węglowodorów płynnych; nowatorskie podejście do problematyki kinetyki desorpcji metanu z pokładów węgla i wyjaśnienie przyczyn trudności w nadziejach na wielkoskalowe pozyskiwanie metanu z krajowych złóż węgli.
 
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: asystent 1966–1972, adiunkt 1973–1983, docent 1984–1990, profesor nadzwyczajny 1991–1995; profesor zwyczajny od 1996 roku.


Autor ponad 120 publikacji, w tym podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Autor kilku patentów.


 
Opracował prototyp instalacji separacji i wzbogacania metanu z gazów kopalnianych oraz nowoczesną technologię odazotowania gazu ziemnego.
Badania: estymacja istotności parametrów różnych rodzajów w zagadnieniach modelowania przepływów w złożach węglowodorów płynnych; nowatorskie podejście do problematyki kinetyki desorpcji metanu z pokładów węgla i wyjaśnienie przyczyn trudności w nadziejach na wielkoskalowe pozyskiwanie metanu z krajowych złóż węgli.
 
Autor ponad 120 publikacji, w tym podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Autor kilku patentów.


Promotor prac doktorskich.
Promotor prac doktorskich.
Linia 44: Linia 37:
W 2014 roku przeszedł na emeryturę.
W 2014 roku przeszedł na emeryturę.


Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego,  
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Society of Petroleum Engineers - SPE, Komitetu Mechaniki PAN (Podsekcji Numerycznej Mechniki Płynów oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych), Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, Federation of European Association Engineers - FEANI, Komisja Geoinformatyki PAU.  
 
Od 1991 roku należy do Society of Petroleum Engineers. W 1994 roku został członkiem Komitetu Mechaniki PAN (Podsekcji Numerycznej Mechniki Płynów oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych). W 1978 wstąpił do Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Min. Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH.
Ministra Edukacji Narodowej, Nagroda im. Henryka Czeczotta, Nagrody Rektora AGH.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 61: Linia 52:


* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 19????, s. ??????
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
* [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 42, 427
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 256, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 256, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2000, s. 352–353, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2000, s. 352–353, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
Linia 73: Linia 64:


*
*




Linia 79: Linia 69:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 10.12.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 9.12.2020</span>'''''

Wersja z 08:54, 11 gru 2020

Andrzej Jan Olajossy
Andrzej Olajossy.jpg
Nazwisko Olajossy
Imię / imiona Andrzej Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 21 czerwca 1942
Miejsce urodzenia Droginia


Dyscyplina/specjalności inżynieria i ochrona środowiska, mechanika, hydromechanika i termodynamika, inżynieria złóż płynnych, modelowanie matematyczne zagadnień hydromechaniki, symulacja przepływów w złożach podziemnych, analiza rozpływów w sieciach gazowniczych, technologia i technika separacji gazów metanowych
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii



Prof. dr hab. Andrzej Jan Olajossy (1942–)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria i ochrona środowiska, mechanika, hydromechanika i termodynamika, inżynieria złóż płynnych, modelowanie matematyczne zagadnień hydromechaniki, symulacja przepływów w złożach podziemnych, analiza rozpływów w sieciach gazowniczych, technologia i technika separacji gazów metanowych

Nota biograficzna

Urodził się 21 czerwca 1942 roku w Drogini koło Myślenic.

W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1966 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Instytucie Techniki Jądrowej AGH.

W 1972 roku na podstawie pracy "Przepływy powietrza z wymianą masy i pędu w świetle rozważań teoretycznych i badań eksperymentalnych" uzyskał doktorat. W latach 1973-1983 był adiunktem, a w latach 1984–1990 docentem.

W 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W latach 1991-1995 profesor nadzwyczajny. W 1996 roku otrzymał tytuł profesora.

Prowadził badania: estymacja istotności parametrów różnych rodzajów w zagadnieniach modelowania przepływów w złożach węglowodorów płynnych; nowatorskie podejście do problematyki kinetyki desorpcji metanu z pokładów węgla i wyjaśnienie przyczyn trudności w nadziejach na wielkoskalowe pozyskiwanie metanu z krajowych złóż węgli.

Autor ponad 120 publikacji, w tym podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Autor kilku patentów.

Opracował prototyp instalacji separacji i wzbogacania metanu z gazów kopalnianych oraz nowoczesną technologię odazotowania gazu ziemnego.

Promotor prac doktorskich.

W 2014 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Society of Petroleum Engineers - SPE, Komitetu Mechaniki PAN (Podsekcji Numerycznej Mechniki Płynów oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych), Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, Federation of European Association Engineers - FEANI, Komisja Geoinformatyki PAU.

Odznaczenia i nagrody

Ministra Edukacji Narodowej, Nagroda im. Henryka Czeczotta, Nagrody Rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/olajossy-andrzej-01710

Źródła do biogramu

Książki

  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 42, 427
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 256, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 352–353, [foto]

Artykuły

Inne

stan na dzień 10.12.2020