Andrzej Brückman de Renstrom: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = chemia jądrowa i wysokotemperaturowa, korozja metali
| fields = chemia jądrowa i wysokotemperaturowa, korozja metali
| function = Prodziekan WIMiC w latach 1990–1994
| function = Prodziekan WIMiC w latach 1990–1994
| faculty = Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 16:21, 22 sty 2014

Andrzej Brückman de Renstrom
Nazwisko Brückman de Renstrom
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 1924
Data śmierci 1994
Dyscyplina/specjalności chemia jądrowa i wysokotemperaturowa, korozja metali
Pełnione funkcje Prodziekan WIMiC w latach 1990–1994
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
Prodziekan ds. NaukiWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19901993

Prof. dr hab. Andrzej Brückman de Renstrom (1924–1994)

Specjalność: chemia jądrowa i wysokotemperaturowa, korozja metali

Urodził się 5 września 1924 roku w Kałuszu (dawne województwo stanisławowskie). Zmarł 23 września 1994 roku. W latach 1945–47 studiował chemię na uniwersytecie w Rzymie, po powrocie do Krakowa podjął studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. W 1950 r. uzyskał stopień magistra chemii.

Pracę zawodową rozpoczął w Państwowym Zakładzie Badań Fizykochemicznych w Krakowie, w 1952 r. przeszedł do Instytutu Odlewnictwa. W 1957 r. podjął pracę w Zakładzie Fizyki Ogólnej i od tego czasu był na stałe związany z AGH. W 1963 r. obronił pracę doktorską, w 1966 r. habilitował się. W 1976 r. został profesorem nadzwyczajnym.

Tematyka jego prac była różnorodna: od dozymerów promieniowania, poprzez chemię jądrową do wysokotemperaturowej korozji metali. Ostatnie lata życia poświęcił termodynamice fenomenologicznej.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 49
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004. S. 40