Andrzej Battaglia: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Andrzej Battaglia | | name = Andrzej Battaglia | ||
| image = | | image = Andrzej_Battaglia.jpg | ||
| family-name = Battaglia | | family-name = Battaglia | ||
| given-name = Andrzej | | given-name = Andrzej | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Andrzej_Battaglia.jpg | ||
| image_size = 25428 | | image_size = 25428 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 16:50, 20 sty 2014
| Andrzej Battaglia | |
|---|---|
| Nazwisko | Battaglia |
| Imię / imiona | Andrzej |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. |
| Data urodzenia | 1907 |
| Data śmierci | 1973
|
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Maszyn Przeróbki Kopalin w latach 1959–1963
|
Prof. zw. dr inż. Andrzej Battaglia (1907–1973)
Urodził się 12 czerwca 1907 roku we Lwowie, zmarł 12 marca 1973 roku w Krakowie. W 1931 r. ukończył Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie.
Po zakończeniu studiów pracował w kopalniach na Śląsku. W okresie II wojny światowej walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W 1943–45 odbywał studia podyplomowe na Birmingham University.
Po powrocie do kraju pracował w Czeladzi i Katowicach. Od 1952 r. kierował Zakładem Maszyn Mechanicznej Przeróbki Kopalin w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych na nowo utworzonym Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH, gdzie w 1955 r. został docentem. W 1959 roku obronił pracę doktorską. Profesor nadzwyczajny 1963, profesor zwyczajny 1972. W latach 1959–69 kierował Katedrą Maszyn Przeróbki Kopalin, a w latach 1969–73 Zakładem Maszyn Przeróbki Kopalin w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki AGH. Współpracował z biurami projektów: Separator, Bipromet i Biprokop jako konsultant lub doracda naukowy.
Członek powstałej w Bolonii w 1945 r. Sekcji GHN STP oraz Sekcji Przeróbki Mechanicznej Komitetu Górnictwa PAN.
Autor ponad 40 publikacji dotyczących zagadnień urządzeń do klarowania wód płuczkowych i zagęszczania mułów. Autor 2 skryptów, współautor 1 skryptu. Promotor 2 rozpraw doktorskich oraz 80 prac magisterskich i inżynierskich.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 11
- Przegląd Górniczy 1988 nr 11–12. s. 30
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 12–13
- Inżynieria Mineralna 2003 nr 1. s. 49–50, portr.