Aleksander Wasiliewicz Sidorenko

Z Historia AGH
Aleksander Wasiliewicz Sidorenko
Aleksander Sidorenko.jpg
Nazwisko Sidorenko
Imię / imiona Aleksander Wasiliewicz


Data urodzenia 19 października (1 listopada) 1917
Miejsce urodzenia Nowonikołajewka
Data śmierci 23 marca 1982
Miejsce śmierci Algier
Dyscyplina/specjalności geologia, sedymentologia


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1969
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla współpracy z nauką polską

Aleksander Wasiliewicz Sidorenko (1917-1982)

(Александр Васильевич Сидоренко)


Dyscyplina/specjalności: geologia, sedymentologia

Nota biograficzna

Urodził się 19 października (1 listopada) 1917 roku we wsi Nowonikołajewka w guberni jekaterynosławskiej (obecnie obwód ługański, Ukraina). Zginął w katastrofie lotniczej w Algierze (Algieria) 23 marca 1982 roku. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym (Новодевичье кладбище) w Moskwie.

Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 roku. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog.

W 1958 roku objął kierownictwo Kolskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR. W 1965 roku wraz z zespołem otrzymał Nagrodę Leninowską za wyniki badań naukowych. W latach 1962-1963 Minister Geologii i Ochrony Złóż ZSRR, minister geologii ZSRR 1965-1976. Pełnił funkcję Kierownika Delegacji ZSRR do Stałej Komisji Geologicznej RWPG.

Na specjalne podkreślenie zasługują jego prace nad problematyką skał metamorficznych, a jego badania dotyczące znaczenia poznania fragmentów osadowych w skałach metamorficznych dla rozszyfrowania historii akumulacji skał osadowych i odtworzenia środowiska paleogeograficznego mają charakter pionierski. Współpracownik nauki polskiej w badaniach budowy geologicznej dna Bałtyku i opracowania atlasu paleograficznego płyty wschodniej.

Autor ponad 60 prac, rozpraw i artykułów.

W 1966 roku uzyskał tytuł Akademika ZSRR. W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 roku jej członek zwyczajny, a od 1975 roku jej wiceprezydent.

Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1969).

Odznaczenia i nagrody

Order Lenina, Order Czerwonego Sztandaru Pracy, Order Czerwonej Gwiazdy, Nagroda Leninowska

Bibliografia

Książki

  • Bolsaja Sovetskaja Enciklopedija. T. 23. szp. 1047
  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [5], [foto]

Artykuły

  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 98-100
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne