Aleksander Wasiliewicz Sidorenko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Linia 47: Linia 47:
'''Aleksander Wasiliewicz Sidorenko''' (1917-)
'''Aleksander Wasiliewicz Sidorenko''' (1917-)


Specjalność: sedymentologia
Dyscyplina/specjalności: sedymentologia


Urodził się we wsi Novonikolajevka. Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 r. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog. W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 r. jej członek zwyczajny, a od 1975 r. jej wiceprezydent.
Urodził się we wsi Novonikolajevka. Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 r. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog. W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 r. jej członek zwyczajny, a od 1975 r. jej wiceprezydent.

Wersja z 22:56, 25 cze 2016

Aleksander Wasiliewicz Sidorenko
Aleksander Sidorenko.jpg
Nazwisko Sidorenko
Imię / imiona Aleksander


Data urodzenia 1917
Miejsce urodzenia Novonikolajevka


Dyscyplina/specjalności sedymentologia
Pełnione funkcje Minister Geoleogii i Ochrony Złóż ZSRR


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1969
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla współpracy z nauką polską

Aleksander Wasiliewicz Sidorenko (1917-)

Dyscyplina/specjalności: sedymentologia

Urodził się we wsi Novonikolajevka. Absolwent uniwersytetu w Woroneżu. Działalność naukową rozpoczął w 1940 r. W okresie II wojny światowej kontuzjowany w bitwie pod Stalingradem. Po zakończeniu wojny kontynuował działalność naukową jako geolog. W 1953 roku został członkiem korespondentem Akademii Nauk, od 1966 r. jej członek zwyczajny, a od 1975 r. jej wiceprezydent.

W 1958 roku objął kierownictwo Kolskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR. W 1965 r. wraz z zespołem otrzymał Nagrodę Leninowską za wyniki badań naukowych. Pełnił funkcję Kierownika Delegacji ZSRR do Stałej Komisji Geologicznej RWPG.

Na specjalne podkreślenie zasługują jego prace nad problematyką skał metamorficznych. W 1966 r. uzyskał tytuł Akademika ZSRR. Autor ponad 60 prac, rozpraw i artykułów. Współpracownik nauki polskiej w badaniach budowy geologicznej dna Bałtyku i opracowania atlasu paleograficznego płyty wschodniej.

Bibliografia

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
  • Materiały Informacyjne / Komitet Obchodu 50-lecia AGH. [z. 5]. s. 98–100
  • Bolsaja Sovetskaja Enciklopedija T. 23. szp. 1047
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18