Aleksander Jacek Garlicki

Aleksander Jacek Garlicki
Nazwisko	Garlicki
Imię / imiona	Aleksander Jacek
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	15 września 1934
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	górnictwo i geologia inżynierska, geologia górnicza, geologia złóż
Pełnione funkcje	Prorektor AGH (1990-1993)
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Prof. dr hab. inż. Aleksander Jacek Garlicki (1934–)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia górnicza, geologia złóż

Nota biograficzna

Urodził się 15 września 1934 roku w Krakowie.

Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie (1951).

W 1956 roku uzyskał stopień magistra inżyniera geologa w specjalności "geologia i poszukiwanie złóż soli" na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH.

Po studiach otrzymał nakaz pracy w Instytucie Geologicznym w Warszawie, w Zakładzie Złóż Soli i Surowców Chemicznych, kolejno na stanowiskach asystenta i starszego asystenta (do 1962 roku). Następnie został służbowo przeniesiony do Oddziału Karpackiego Instytutu Geologicznego w Krakowie, gdzie pracował na stanowisku starszego asystenta, adiunkta i kierownika Samodzielnej Pracowni Złóż Soli (1962-1971), samodzielnego pracownika naukowo-badawczego (1971-1973) i docenta (1973).

W latach 1959-1966 współpracował z Przemysłem Solnym, zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin na stanowisku geologa Kopalni Soli w Bochni (1959-1962), a następnie na stanowisku geologa dokumentatora w Przedsiębiorstwie Specjalistycznym Górnictwa Surowców Chemicznych "Hydrokop" w Krakowie (1962-1966). W latach 1972-1973 prowadził wykłady i ćwiczenia w Colorado School of Mines w USA. Tematem wykładów była budowa geologiczna Polski, a także działalność Mikołaja Kopernika, w związku z 500. rocznicą jego urodzin. W 1980 roku przez 2 miesiące brał udział w pracach grupy polskich specjalistów w Iraku i 3 tygodnie przebywał w Egipcie na zaproszenie Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego tego kraju, prowadząc cykl wykładów na kilku uniwersytetach egipskich.

W 1964 roku na podstawie pracy "Autochtoniczna seria solna w miocenie Podkarpacia na odcinku pomiędzy Skawiną a Tarnowem", której promotorem był profesor Józef Poborski, na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym, uzyskał stopień doktora.

Również na tym samym Wydziale w 1977 roku na podstawie rozprawy "Sedymentacja soli mioceńskich w Polsce" uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geologii.

W 1973 roku rozpoczął pracę na stanowisku docenta w Instytucie Geologii Regionalnej i Złóż Węgli, jako kierownik Zakładu Geologii Regionalnej (1974-1985), następnie jako zastępca dyrektora Instytutu (1974-1979) Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W latach 1981-1984 pełnił funkcję dziekana Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego, a w latach 1987-1990 kierownika Studium Doktoranckiego z zakresu geologii i geofizyki. Pierwszy zastępca Rektora AGH i Prorektor ds. Nauczania (1990-1993), kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH (1992-2001), kierownik Zakładu Złóż Soli i Surowców Chemicznych (od 1994 jako Zakład Złóż Rud i Soli) w Instytucie Geologii i Surowców Mineralnych AGH (1982-1994).

W 1985 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1993 roku tytuł profesora.

W 2002 roku przeszedł na emeryturę.

Autor lub współautor ponad 100 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Promotor kilkudziesięciu prac magisterskich i kilku prac doktorskich.

Od 1974 roku członek Komisji Nauk Geologicznych PAN, Oddział w Krakowie. W latach 1987-1989 zastępca Przewodniczącego Komitetu Nauk Geologicznych PAN (Wydział VII). W latach 1976-1986 przewodniczący Rady Konserwatorsko-Górniczej przy Kopalni Soli w Wieliczce. W latach 1983-1990 członek Zespołu ds. zabezpieczenia pod względem górniczym Kopalni Soli w Wieliczce. W latach 1986-1990 przewodniczący Rady Konserwatorsko-Górniczej przy Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. Od 1991 roku członek, a od 1998 roku przewodniczący Rady Muzealnej przy Muzeum Żup Krakowskich. Od 1998 roku także członek Komitetu Redakcyjnego "Studiów i Materiałów do Dziejów Żup Solnych w Polsce". Od 1977 roku członek Rady Techniczno-Ekonomicznej Zjednoczenia Kopalnictwa Surowców Chemicznych w Krakowie. W latach 1986-1990 konsultant naukowy i członek Rady Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Górnictwa Surowców Chemicznych CHEMKOP w Krakowie.

W latach 1994-2002 trzykrotnie wybierany do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa", Odznaka "Za zasługi dla województwa tarnowskiego", Złota Odznaka "Zasłużony dla polskiej geologii", Medal 70-lecia Państwowego Instytutu Geologicznego, Odznaka Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa "Za pracę społeczną i zawodową dla górnictwa Ziemi Krakowskiej", Odznaka "Za zasługi dla Kopalni Soli Wieliczka", Odznaka "Zasłużony dla Kopalni Soli Kłodawa", dyplom Generalnego Dyrektora Górniczego I stopnia, nagroda II stopnia im. K. Bohdanowicza

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/garlicki-aleksander-002219

Źródła do biogramu

Książki

Aleksander Garlicki. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 159-160
Aleksander Garlicki. W: Manecki A.: Ludzie nauk o Ziemi i Kosmosie : z wydarzeniami lat minionych tle. Kraków 2023, s. 50-51
Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 11, 126, 133, 209, 210
Polscy geolodzy na pięciu kontynentach. Pod red. W. Śliżewskiego, W. Salskiego, Z. Wernera. Warszawa 2005, s. 493-494, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 93
Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 23-24, 27, [foto]

Artykuły

Bukowski K., Peryt T. M.: Geology of evaporite-bearing formations – a tribute to Aleksander Garlicki. Geological Quarterly 2014, T. 58, nr 3, s. 379-380, [foto]

Inne

Aleksander Garlicki – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 1.09.2023]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Garlicki

stan na dzień 19.09.2023