Aleksander Henryk Wodyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 19: Linia 19:
W roku 1973 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe). 1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta na [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziale Geodezji Górniczej w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii]]. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W roku 1980 obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH (do roku 1999). Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w roku 1992. W roku 1999 otrzymał tytuł profesora. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego pracował w latach 1999-2009. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2009 i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego.
W roku 1973 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe). 1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta na [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziale Geodezji Górniczej w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii]]. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W roku 1980 obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH (do roku 1999). Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w roku 1992. W roku 1999 otrzymał tytuł profesora. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego pracował w latach 1999-2009. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2009 i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego.
W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa.
W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa.
Główne kierunki badań to problematyka zużycia technicznego i trwałości obiektów budowlanych w niekorzystnych warunkach środowiskowych. Dotyczy to głównie oddziaływań górniczych (deformacje powierzchni i wstrząsy górnicze) oraz środowiska przemysłowego zarówno na bezpieczeństwo, jak i warunki użytkowania obiektów. Efektem tych badań jest autorstwo oraz współautorstwo około 90 publikacji naukowych, 4 projektów badawczych KBN oraz ponad 200 prac naukowo\=badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Wyniki badań przedstawiono na ponad 50 konferencjach naukowych i naukowo-technicznych.





Wersja z 11:24, 13 kwi 2018

Aleksander Henryk Wodyński
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wodyński
Imię / imiona Aleksander Henryk
Tytuły / stanowiska prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 25 listopada 1949
Miejsce urodzenia Jasło


Dyscyplina/specjalności budownictwo, inżynieria środowiska, budownictwo miejskie i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Aleksander Henryk Wodyński (1949-)

Dyscyplina/specjalności: budownictwo, inżynieria środowiska, budownictwo miejskie i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 25 listopada 1949 roku w Jaśle.

W roku 1973 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (specjalność: budownictwo miejskie i przemysłowe). 1 maja 1973 roku został zatrudniony jako asystent stażysta na Wydziale Geodezji Górniczej w Zakładzie Budownictwa i Inżynierii. W latach 1974-1975 zatrudniony jako asystent, od roku 1975 do 1980 jako starszy asystent. W roku 1980 obronił tytuł doktora na Politechnice Krakowskiej i awansował na stanowisko adiunkta na AGH (do roku 1999). Tytuł doktora habilitowanego obronił na AGH w roku 1992. W roku 1999 otrzymał tytuł profesora. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego pracował w latach 1999-2009. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2009 i od tego roku jest zatrudniony na AGH na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 2008-2015 był kierownikiem Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa.

Główne kierunki badań to problematyka zużycia technicznego i trwałości obiektów budowlanych w niekorzystnych warunkach środowiskowych. Dotyczy to głównie oddziaływań górniczych (deformacje powierzchni i wstrząsy górnicze) oraz środowiska przemysłowego zarówno na bezpieczeństwo, jak i warunki użytkowania obiektów. Efektem tych badań jest autorstwo oraz współautorstwo około 90 publikacji naukowych, 4 projektów badawczych KBN oraz ponad 200 prac naukowo\=badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Wyniki badań przedstawiono na ponad 50 konferencjach naukowych i naukowo-technicznych.












biogram będzie uzupełniony