Aleksander Ciszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 12:57, 9 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Dr inż. Aleksander Ciszewski (1878–1941)

Urodził się w Uladówce na Podolu, zmarł w Warszawie. W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu.

W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–1922), w latach 1922–1924 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–1939 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.

Od 1932 r. był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Zajmował się też organizowaniem pomocy finansowej przemysłu górniczo-hutniczego dla Akademii Górniczej w Krakowie

Źródło:

Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19
Materiały Informacyjne [wyd.] Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. 1969 [nr 5]. S. 95

@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 | dhc_reason = za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu
 }}
-Dr inż. '''Aleksander Ciszewski''' (1878-1941)
+Dr inż. '''Aleksander Ciszewski''' (1878–1941)
-Urodził się w Uladówce na Podolu, zmarł w Warszawie. W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu.
+Urodził się w Uladówce na Podolu, zmarł w Warszawie. W 1903 r. ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu.
-W l. 1903-1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w l. 1906-20 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920-22), w l. 1922-24 był zastępcą generalnego dyrektora "Skarbofermu", a w l. 1924-39 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa "Fulmen".
+W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–1922), w latach 1922–1924 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–1939 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.
-Od 1932 r. był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Zajmował się też organizowaniem pomocy finansowej przemysłu górniczo-hutniczego dla Akademii Górniczej w Krakowie
+Od 1932 r. był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Zajmował się też organizowaniem pomocy finansowej przemysłu górniczo-hutniczego dla Akademii Górniczej w Krakowie
 Źródło:
-* Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19
+* Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19
-* Materiały Informacyjne [wyd.] Komisja Propagandowa  Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. 1969 [nr 5]. S. 95
+* Materiały Informacyjne [wyd.] Komisja Propagandowa  Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. 1969 [nr 5]. S. 95