Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz

Z Historia AGH
Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz
Adolf Szyszko-Bohusz.jpg
Nazwisko Szyszko-Bohusz
Imię / imiona Adolf Ludwik
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 1 września 1883
Miejsce urodzenia Narwa
Data śmierci 1 października 1948
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności architektura, konserwacja obiektów sakralnych, konserwacja obiektów pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Architektury AG (1945-1948)
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Architektury


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydziały Politechniczne - Wydział Architektury19451948


Prof. dr inż. Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz (1883–1948)

Dyscyplina/specjalności: architektura, konserwacja obiektów sakralnych, konserwacja obiektów pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji

Nota biograficzna

Urodził się 1 września 1883 roku w miejscowości Narwa (Estonia), zmarł 1 października 1948 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim w pobliżu Alei Zasłużonych.

W latach 1902 - 1905 studiował architekturę w ASP w Petersburgu, gdzie w 1905 roku otrzymał prawo wykonywania praktyki budowlanej. W 1909 roku ukończył studia z odznaczeniem. Studia uzupełniające odbył w Czechach, na Morawach, w Tyrolu i w Austrii.

W 1910 roku zamieszkał na stałe w Krakowie, jako wolnopraktykujący architekt i sekretarz Komisji do badania Historii Sztuki w Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1910-1912 był wykładowcą na UJ i w krakowskiej ASP - w 1912 roku docent ASP. W 1912 wyjechał do Lwowa, gdzie pracował jako profesor Politechniki Lwowskiej.

W 1919 roku otrzymał katedrę konserwacji zabytków w ASP w Krakowie. Od 1919 roku doktor nauk technicznych. Od 1920 roku kierownik Katedry Architektury Zabytkowej w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i jej rektor w latach 1922-1927. W latach 1932-1939 kierownik Katedry Projektowania Monumentalnego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.

Zasłużony dla renowacji i restauracji Zamku Królewskiego na Wawelu.

W czasie wojny pracował, za zgodą władz podziemnych, jako rysownik w prywatnym biurze niemieckim na Wawelu i działał w tajnym Komitecie Wawelskim. W 1945 powrócił na przedwojenne stanowisko na Wawelu, piastując je do 1946.

W 1945 roku uczestniczył w organizowaniu Wydziału Architektury Wydziałów Politechnicznych - Akademii Górniczej zostając jego pierwszym dziekanem (1945-1948).

W latach 1945–1948 kierownik Katedry Kompozycji Architektonicznej Monumentalnej w AG.

Autor wielu prac z zakresu architektury, głównie Krakowa. Publikował w „Architekcie” i „Głosie Plastyków”.


Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Legionów, Krzyż Niepodległości, Węgierski Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej

Źródła do biogramu

Książki

  • Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 3 : Życiorysy. Lwów 1932, s. 130-131
  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 354-357, [foto]
  • Konieczna E.: Zawód: inżynier. Kraków 2014, s. 56-63 [foto]
  • Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 191-193
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 362
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 9, 54, 527, 532 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Szyszko-Bohusz Adolf : [bibliografia]. Nauka Polska 1939, T. 24, s. 580
  • Szyszko-Bohusz Adolf : [życiorys i spis prac]. Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1935, T. 27 (1934), s. 97-99